In 2008 werd Ceyda geïnterviewd voor de beeldserie ‘wonderkinderen’ in Psychologie Magazine. Op dat moment was zij een veelbelovend ballerina aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Het was haar droom om net zo’n ballerina te worden als Igone de Jongh. Helaas moest zij deze droom opgeven. In deze video vertelt Ceyda (nu 22) hoe het was om haar droom op te geven.
(links Ceyda 22 jaar, rechts Ceyda 12 jaar)
‘Ik moest mijn droom omruilen voor een onbekende toekomst’
‘Na de brugklas op het Conservatorium kreeg ik een afwijzing. Ik mocht niet door naar het volgende jaar. Dat was teleurstellend, maar kwam niet echt als een verrassing. De docenten hadden harde kritiek op me geleverd en dat had me onzeker gemaakt. Gaandeweg verloor ik mijn plezier in ballet, wat zichtbaar werd in mijn techniek.
Mijn grote droom moest ik plots inruilen voor een onbekende toekomst. Vanaf mijn derde beheerste ballet mijn leven, en ik wist niet waar ik anders goed in zou kunnen zijn. De peptalks van mijn moeder gaven me vertrouwen, zij liet me voelen dat ik geen mislukkeling was, ondanks de afwijzing. Ze bleef in mij geloven en steunde me in de overstap naar de reguliere middelbare school. Ik zag ertegenop, maar al snel kreeg ik er een vriendin die me op weg hielp.
Op de nieuwe school kon ik mijn typische ballethouding loslaten, de rechte rug ruilde ik in voor een ontspannen houding. Daardoor ontstond er ruimte om mezelf te ontdekken: wie was ik eigenlijk zonder mijn ballet, welke richting wilde ik op?
Mijn rechtvaardigheidsgevoel gaf mij enkele jaren later het antwoord, toen een vriendin een verhaal vertelde over mishandelde kinderen. Tegelijkertijd was de vluchtelingencrisis in volle gang, kinderen spoelden levenloos aan op een Grieks eiland. Ik was aangedaan en wilde opstaan voor kinderrechten. Inmiddels zit ik in mijn laatste jaar van mijn studie International Law. Zodra ik ben afgestudeerd wil ik een opvanghuis opzetten voor mishandelde, getraumatiseerde en in de steek gelaten kinderen.
Ik krijg ook langzaam het plezier in het dansen weer terug. Vroeger haalde het een wond open, maar als ik Igone de Jongh nu zie optreden, kan ik op een prettige manier terugdenken aan mijn ballettijd.’
Het hele artikel lezen? Klik hier.
Vind je deze video leuk? Abonneer je op ons YouTube-kanaal, er volgen nog veel meer video’s.