Hoe kan het dat de een nog jaren geplaagd wordt door een traumatische gebeurtenis, terwijl een ander er niets aan overhoudt? Emotionele gebeurtenissen onthouden we doorgaans makkelijker dan neutrale gebeurtenissen. Maar dit verschil is niet bij iedereen even groot. Zwitsers onderzoek toont aan dat de cruciale factor in onze genen zit, of preciezer: in de lengte van een bepaald gen (ADRA2B). Dit gen helpt indirect bij de opslag van herinneringen. Zo’n 30 procent van de mensen heeft een verkorte variant van dit gen.
Bevrijd jezelf van oude pijn
- Ontdek hoe oude ervaringen nu nog meespelen in je keuzes en gedrag
- Verwerk je mentale pijn met bewezen effectieve technieken
- Ervaar meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en vrijheid
69,-
In hun onderzoek lieten de wetenschappers proefpersonen met een lang gen en met een kort gen kijken naar plaatjes. Sommige plaatjes waren emotioneel geladen (een bloederige operatie, schattige kinderen) en andere waren neutraal (een man aan de telefoon). Kort-genige mensen onthielden vooral de emotiefoto’s: 78 procent van de beelden die ze zich herinnerden, was emotioneel geladen. Bij mensen met een lang gen was dat 43 procent.
De onderzoekers vroegen zich af of mensen met een kort gen dan ook een grotere kans lopen op een posttraumatische stress-stoornis. Om dit te testen werd het genetische profiel opgemaakt van 202 Rwandese vluchtelingen. Het bleek dat getraumatiseerde vluchtelingen inderdaad vaker een kort gen hadden dan vluchtelingen zonder trauma.
Nature of Neuroscience, 29 juni 2007
