Lize Korpershoek over haar burn-out: ‘Waarom voelde ik me zo schuldig?’

Lize Korpershoek vertelt: ‘In de winter van 2010 wilde ik een laptop bij elkaar verdienen. Ik had een project bedacht om tekeningen in foto’s te maken en zette een filmpje op YouTube: Help Lize aan een laptop.

Voor ik het wist stroomden de aanvragen binnen. Geboortekaartjes, verjaarswensen, portretten, het liep storm. Ik kreeg zelfs uitnodigingen om mijn werk te laten zien en live te tekenen op festivals en beurzen.

In één klap was ik illustrator geworden – het was geen hobby meer, maar werk. Ik had geen moment pauze, knalde het hele jaar door. De eerste keer dat ik merkte dat er iets mis was, stond ik op een beurs en demonstreerde een tekentablet.

Opeens merkte ik dat ik hoog ademde en vanuit het niets begon te stotteren. Het volgende evenement was de opening van een winkel. Ik had expliciet gevraagd of ik met rust kon worden gelaten tijdens het tekenen, maar toch knoopten mensen praatjes met me aan.

Halverwege een gesprek leek het alsof er iets knapte in mijn hoofd. Binnen in mijn schedel kneep zich iets samen, een heel naar en drukkend gevoel dat maandenlang aanhield.

Ik stopte vanaf toen met werken en lag met de gordijnen dicht op bed. De fysieke klachten van de burn-out trokken langzaam weg, maar ik voelde dat ik dingen moest uitzoeken. Waarom durfde ik nooit nee te zeggen en waarom voelde ik me dan zo schuldig en slecht over mezelf?

Drie jaar later besloot ik met schematherapie in mijn verleden te duiken. Ik ontdekte dat ik veel al in mijn jeugd had aangeleerd. Mijn vader overleed op mijn 5de, mijn moeder kon het niet aan en mijn zus en ik moesten niet alleen voor onszelf leren zorgen maar ook voor onze moeder. Er was domweg geen ruimte voor wat wij wilden.

In therapie leerde ik zachter te worden voor mezelf en mijn eigen wensen voorop te stellen.

Mijn burn-out werd zo het startpunt van een nieuw leven, waarin ik voor mezelf opkom en vaker nee zeg. Met mijn moeder heb ik geprobeerd dingen recht te zetten door de online videoreeks Op pad met Petra te maken. Met haar over vroeger praten heeft me verder geholpen. Ik begon ook met Adviezen van Lize, waarin ik mijn eigen ervaring inzet om kijkers tips te geven bij levensvragen.

Veel YouTubers, en vooral vloggers, hebben last van burn-outs, omdat hun werk zo verweven is met hun privéleven. Steeds je grenzen in de gaten houden is dan nog belangrijker. Vorig jaar werkte ik weer wat te veel. Nu weet ik dat ik dan gas moet terugnemen en me niet schuldig hoef te voelen als ik nee zeg.

Ik heb een agent in de arm genomen die bijvoorbeeld mediaverzoeken voor me afhoudt. Wat me ook erg helpt, is dat ik een eigen huis heb gekocht. Een plek waar ik tot rust kan komen, kan opladen en waar het veilig voelt. Zo’n plek heb ik als kind niet gehad.’