Bij de coach: ‘Wie ben je ontrouw als je voor jezelf kiest?’

‘Ik wil afvallen,’ verzucht Karin. ‘Ik voel me dik. En lelijk.’ Ik zie een verzorgde vrouw; goed gekleed, zorgvuldig opgemaakt, haren geföhnd. Maar als ik haar aankijk, merk ik op hoe dof haar blik is. Ze straalt vermoeidheid en verdriet uit.

We praten over haar thuissituatie. Ze heeft geen betaald werk, maar zorgt voor haar twee puberdochters en het huishouden. Haar man is veel weg voor werk, ze leven een beetje langs elkaar heen. Problemen zijn er niet, zegt Karin, dáár komt ze niet voor.

Al vindt ze het wel lastig dat haar libido zo goed als verdwenen is en dat ze daardoor haar man vaak ontwijkt. ‘Hij is begripvol, maar vindt het natuurlijk leuker als ik wat energieker ben, zoals in het begin van ons huwelijk.’ We zetten behalve ‘afvallen’ ook ‘meer energie’ op de doelenlijst.

Karin vertelt in de sessies erna hoe ze haar dagen invult. Het valt me op dat ze veel bezig is met hoe het in haar ogen hoort: het huis moet er goed uitzien, de kinderen mag het aan niets ontbreken en zelf gaat ze niet zonder make-up de deur uit.

Tussen de bedrijven door ploft Karin geregeld op de bank met wat lekkers en tegen het eind van de dag trekt ze een flesje wijn open. Me-time noemt ze het, dat heeft ze na een drukke dag wel verdiend.

Maar daarna voelt ze zich alleen maar slechter, want ze wil juist wat kilo’s kwijt. Dus waarom kan ze zich nou niet inhouden? Als ik vraag of er ook andere dingen zijn die ze in haar me-time zou kunnen doen, weet ze het niet.

Karin lijkt een typische emotie-eter. Ze wijst zelfs letterlijk op haar maag als ik haar vraag waar ze verdriet en onvrede voelt. Door te eten probeert ze die emoties weg te duwen. Daar gaan we in de sessies erna verder op in.

Ondertussen gaat ze oefenen met een ander eetpatroon: koekjes en chips vervangen door fruit en gezonde hapjes en vaker water en thee drinken in plaats van frisdrank en wijn.

Fotografie

Haar jeugd komt kort ter sprake; daarin draaide het om de goedkeuring van buren, vrienden en familie. Onbewust is ze met die insteek haar huwelijk in gegaan. In sessie drie daalt het besef in dat aan het ideaalplaatje voldoen niet zaligmakend is.

Waarom zit ze anders zo vaak met een leeg gevoel op de bank met een reep chocola waar ze eigenlijk vanaf had willen blijven? Ik vraag: ‘Stel dat je kiest voor wat jíj wil, wie ben je dan ontrouw?’

Ze slikt, knikt even en begint dan te huilen. Pas na een kwartier doorbreek ik dat met de vraag: ‘Wat ervaar je nu?’ ‘Ik weet het even niet,’ zegt ze, net voor de sessie ten einde is. ‘Ik laat het even bezinken.’

Twee weken later zien we elkaar weer. Ze vertelt dat haar man begripvol reageerde toen ze vertelde dat ze zich meer wil focussen op wat haar blij maakt.

Om dat scherp te krijgen, maken we eerst een lijst met alle dingen die ze doet omdat ze denkt dat het van haar verwacht wordt als vrouw, huisvrouw of moeder. Wat ‘moet’ er en wat wil ze zelf?

Ze begint ook aan een lijst met dingen die ze puur voor zichzelf zou willen doen. Dat is lastig, maar bovenaan komt al wel te staan: fotografie.

We gaan de volgende keer wandelen, stel ik voor. ‘En dan neem je je camera mee.’ Karin kijkt me aan, haar ogen staan lang niet meer zo dof als tijdens die eerste sessie.

Monique Jongmans is leefstijl- en vitaliteitscoach. Ze begeleidt mensen op een holistische manier om fysiek en mentaal gezonder te worden. Wil je zelf een coach? Vind iemand die bij je past op Coachfinder.nl