Wel blijft het in het handboek voor therapeuten, de DSM, staan als ‘verstoring van de seksuele oriëntatie’. In een latere versie komt er ‘ego-dystone homoseksualiteit’ te staan.
Helemaal normaal was de ‘constante afwezigheid van heteroseksuele opwinding terwijl de cliënt gebukt gaat onder een patroon van ongewenste homoseksuele opwinding’ nog steeds niet. Pas in 1986 wordt ook die categorie verwijderd. De APA wijst nu elk verband tussen homoseksualiteit en geestesziekte van de hand. Er is alleen nog een probleem wanneer iemand zijn seksuele geaardheid niet kan accepteren en blijvend ontevreden is met zichzelf.
