Waarom veranderen zo moeilijk is

Telkens weer op de foute mannen vallen, voor de vijfde keer definitief stoppen met roken, altijd weer bot reageren als iemand je kritiek geeft: vastgeroeste patronen zijn moeilijk te doorbreken. Hoe kritisch we ook zijn op onze zwakke punten, het valt niet mee om ons leven te beteren. Waarom is het toch zo moeilijk om te veranderen?

De eerste rem op verandering is onze biologie. Een groot deel van onze psychologische eigenschappen heeft een erfelijke component. Hoe sterker een probleem genetisch bepaald is, hoe moeilijker het te veranderen zal zijn. Iemand met psychoses kan wel zeggen: ik wil niet meer hallucineren, maar daar heeft hij helaas niets over te zeggen. De biologie regeert in dit geval, net als bijvoorbeeld bij autisme. Ook gevoeligheid voor verslavingen blijkt voor een groot deel erfelijk te zijn. Maar het is niet altijd duidelijk in welke mate een eigenschap biologisch bepaald is. Depressie bijvoorbeeld heeft een erfelijke component, maar ook nare gebeurtenissen in het leven hebben er invloed op. De vraag of een psychisch probleem grotendeels biologisch bepaald is of niet, kan een rol spelen bij de keuze tussen medicijnen of therapie. Zit ernstige depressiviteit in de familie, dan kan het lastiger zijn