Waarom gaan vrouwen vreemd?

Alle vrouwen gaan weleens vreemd,’ was mijn stelling op een verjaardagsfeest van een vriendin die dertig werd. Er viel een grote stilte. Het scheelde weinig of ik werd met pek en veren naar buiten gedragen. Tien jaar later had bijna elke van de toen aanwezige vrouwen mij schoorvoetend verteld over die ene keer dat ook zij verliefd was geworden op een man die niet de hare was. Een vlammende e-mailwisseling met een collega, geheime afspraakjes in een café waar niemand hen kon zien, een halsoverkopverliefdheid op een luizenvader van school of een jeugdliefde die via een onschuldig wat-doe-jij-tegenwoordig-mailtje weer oplaaide in volle hevigheid. En de minnaars waren niet altijd Romeo’s die zo knap waren dat er gewoonweg geen weerstand aan was te bieden. Vaak waren het mannen naar wie ze vroeger, zacht gezegd, niet zouden hebben omgekeken. Maar nu was daar opeens die overweldigende verliefdheid die hun hele leven beheerste. Volwassen vrouwen die zich gedroegen als meisjes van zestien.

Waarom gaan vrouwen eigenlijk vreemd? Zijn ze ontevreden over hun eigen relatie? Zijn ze op zoek naar spanning en avontuur? Willen ze meer seks, meer romantiek, of simpelweg meer aandacht?

Er bestaat relatief weinig onderzoek naar de vraag waarom vrouwen