Slachtoffers van seksueel misbruik en mishandeling stuiten vaak op een muur van onbegrip uit de omgeving. Omstanders sluiten vaak liever hun ogen voor de bittere waarheid en soms maken de slachtoffers zichzelf minder geloofwaardig door fantasieverhalen te vertellen. Bijvoorbeeld over meervoudige abortussen en moorden, zonder dat er lichamelijke resten of littekens te vinden zijn. Als je zoiets merkt, ligt de conclusie voor de hand dat alles wel verzonnen zal zijn. Toch is dat voorbarig. Politieonderzoek heeft vaak bij een overmaat aan rook onomstotelijk bewijs voor een vuur gevonden. De verhalen over moorden zijn dan niet te staven, maar het seksueel misbruik wel.
Bevrijd jezelf van oude pijn
- Ontdek hoe oude ervaringen nu nog meespelen in je keuzes en gedrag
- Verwerk je mentale pijn met bewezen effectieve technieken
- Ervaar meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en vrijheid
69,-
Het lijkt erop dat trauma’s de vatbaarheid voor valse herinneringen vergroten. De Amerikaanse psycholoog Lori Zoelner onderzocht deze hypothese in een meer alledaagse situatie. Proefpersonen, deels getraumatiseerd en deels niet, kregen de opdracht een lijst woorden uit hun hoofd te leren. Vervolgens moesten ze aangeven of een bepaald woord al of niet in de lijst had gestaan. De getraumatiseerde groep maakt hierbij duidelijk meer fouten. Zij verwisselen een woordje als ‘nacht’ makkelijk met ‘slaap’ of ‘bed’. Trauma’s tasten het geheugen aan en maken het moeilijker een onderscheid te maken tussen echte herinneringen en fantasie. (AB)
Journal of Abnormal
Psychology, Nr. 3, 2000
