Ergens in een doos op zolder moet nog een brief liggen van mijn oma. Mijn oma, die nog net even 98 werd voordat ze doodging, deze zomer. Mijn levenslustige, optimistische, koppige oma, die al haar kinderen en kleinkinderen met enige regelmaat dringende brieven schreef vol onderstrepingen en uitroeptekens.
Bevrijd jezelf van oude pijn
- Ontdek hoe oude ervaringen nu nog meespelen in je keuzes en gedrag
- Verwerk je mentale pijn met bewezen effectieve technieken
- Ervaar meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en vrijheid
69,-
Mijn vaders moeder was kampioen liefdevol leven, barmhartig en vergevingsgezind – maar haar brieven aan de kleinkinderen zijn van een ander kaliber. Het zijn een soort pauselijke encyclieken waarin ze je eens goed de waarheid zegt, met het dringende advies om haar lezing van de feiten niet licht naast je neer te leggen.
In de brief die ik ergens nog moet hebben, krijgt mijn LAT-vriendje van destijds de wind van voren. Heeft ze goed gehoord dat hij van plan is een huis te kopen aan de andere kant van het land? Zonder aan mij en mijn zoon te denken; zonder te gaan samenwonen, zoals hij zeker zou doen als hij het serieus met mij meende? Als dat inderdaad het geval was, dan raadde ze mij aan me nog maar eens serieus te bezinnen op deze relatie, want dan zou een andere man mij in mijn situatie als ongehuwde moeder vast meer tot steun zijn. Of iets vergelijkbaars – ik weet de tekst niet meer letterlijk, want ik heb die brief weliswaar nooit durven weggooien, maar ik heb hem ook nooit meer herlezen.
Niks makkelijker dan andermans problemen oplossen. Dwars door een ander leven heen banjeren, niet gehinderd door nuances of gevolgen – mijn oma kon er wat van, maar ze is bepaald niet de enige. Sla er de zaterdagse dilemmarubriek in de krant maar op na: kordaat kruipen elke week tientallen lezers achter hun laptops om weer een nieuwe vraag van trefzekere antwoorden te voorzien. Of neem de talloze zelfbenoemde ‘coaches’ op mijn tijdlijn, die na een lastige periode een levensbepalend inzicht kregen dat ze graag delen met iedereen die bereid is hun gratis e-book te downloaden. Dat de vraag naar coaching groeit is een feit – maar helaas leidt dat ook tot groei van niet altijd even gekwalificeerd aanbod. En er is een groot verschil tussen one size fits all-advies en goede coaching. Vanaf de zijlijn roepen wat jij zou moeten doen kan iedereen. Maar uiteindelijk heb je meer aan iemand die de juiste vragen stelt, en die jou helpt je eigen keuzes te maken.
Mijn oma was een geweldige cheerleader van al haar kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maar ze zou een heel slechte coach zijn geweest. Gelukkig heb ik niet geluisterd en dat ondeugdelijke vriendje gewoon gehouden. Na tien jaar latten kreeg ik er drie behoorlijk leuke kinderen mee – en met een beetje mazzel ligt hij nog een tijdje naast me.
foto: Eric van den Elsen
