Wat was uw grootste leugen?
‘Ik heb niet één grote leugen – ik lieg de hele dag door kleine leugens, vooral tegen mezelf. Zoals met die portretfoto van mijn broer. Toen hij tien jaar geleden overleed, hing ik zijn foto aan de muur, maar het maakte me steeds zo verdrietig als ik erlangs liep. Wat erg, dacht ik dan, hij is er niet meer, en ook steeds: wat is het leven toch griezelig, je kunt zomaar ziek worden en doodgaan. Verlammend als je dat aldoor moet denken.
Maar toen had ik dus zijn foto weggehaald en zou mijn familie op bezoek komen. Waarop ik bang werd dat ze er iets van zouden vinden dat hij er niet meer hing. “O, maar dan hang ik hem toch alleen op als zij komen,” dacht ik vervolgens. En meteen daarna: “Maar dat zou mijn man doorhebben, en daar wil ik ook geen commentaar van krijgen.” Uiteindelijk heb ik, vlak voordat mijn familie langskwam, mezelf wijsgemaakt dat het juist goed was voor mijn verwerking dat mijn broer er weer hing. Maar of ik dat echt zelf vond?
Ik vrees dat ik door al dat gelieg tegen mezelf steeds minder wist wat ik zelf nu eigenlijk
