Schoonmoeders

Het volgt op het moment dat je je tampons of douchegel bij hem achterlaat en hij zijn scheerspullen bij jou; ook al van die relatiemijlpalen. In die fase doe je nog flink je best voor elkaar en wil je ook graag in de smaak vallen bij de schoonfamilie.

Schoonmoeders houding varieert dan van welwillend gedogen tot warm onthalen met open armen. Dat laatste is vooral het geval als schoonmoeder zelf altijd een dochter wilde en alleen maar zonen kreeg. Je wordt dan al gauw uitgenodigd om mee te gaan shoppen en beeldige jurkjes te passen.

Uiteindelijk willen schoonmoeders natuurlijk hun gezin bestieren en wel op hún manier. Je moet je dus aanpassen. En als je na de kennismakingsperiode meer jezelf wordt, kun je tegenstand verwachten.

Ik had ooit een schoonmoeder die het maar niks vond dat ik geen vlees at, omdat ik daardoor niet ten volle kon genieten van haar kookkunsten. Na een tijdje kreeg ik met Kerstmis dus gewoon soep met ballen en sla met spekjes voorgezet, omdat die erin hoorden en ‘het zijn toch maar een paar balletjes’.

Het zijn precies dat soort dingetjes waardoor schoonmoeder en -dochter de pest aan elkaar kunnen krijgen. Tussen vrouwen onderling is het vaak toch al haat en nijd. Vrouwen hebben de reputatie dat ze sociaal sterk zijn, maar uit onderzoek blijkt dat ze veel vaker ruzie hebben dan mannen. Ze roddelen meer, ze maken zich kwaad, ze willen altijd dingen op hún manier. Terwijl een man zijn schouders ophaalt en denkt: ach, wat maakt het uit.

Toen Psychologie Magazine onderzoek deed naar familieverhoudingen, bleek de relatie tussen schoonmoeder en schoondochter de moeizaamste. Vrouwen ruziën al met hun zelf gekozen vriendinnen, laat staan met onvrijwillig aangehaakte seksegenoten die ook nog beter menen te weten wat ‘hij’ vindt en voelt.

Schoonmoeder doet het tafeldekken ‘heel anders’ (beter, bedoelt ze), ze weet een betere winkel, een betere treinaansluiting, een betere opvoeding voor haar kleinkinderen. Schoondochter sputtert tegen en kijkt voor steun naar haar vent – die maar gauw een graai in de schaal met nootjes doet en verder zijn kaken stijf op elkaar houdt. Want mannen doen er alles aan om erbuiten te blijven. Ze willen de kool en de geit sparen. ‘Zeg jij nou ook eens iets,’ zegt de vrouw dan, maar dat doet-ie mooi niet.

In haar ogen is die man een slappe zak. Maar wees eerlijk, er valt ook wat voor te zeggen dat hij de dingen van twee kanten kan bekijken en ziet dat iedereen een beetje (on)gelijk heeft. Dat er niemand hoeft te winnen, te vechten of te kiezen. En het is ook nog eens goed voor de harmonieuze sfeer!

Boven jezelf uitstijgen en als volwassene naar de situatie kijken: dat brengt vrede op aarde, en harmonie aan tafel. Als je dat kunt, zou dat niet de perfecte volgende relatiemijlpaal zijn?