‘Let niet op het trillen van mijn mondhoeken. Misschien komt dat doordat ik nerveus ben, nu. Ik denk dat ik maar moet beginnen bij de tranquilizers: mijn vrienden sinds m’n negentiende. De dokters zeggen dat ze geen kwaad kunnen. Maar ik ben ervan overtuigd dat mijn zenuwstelsel is beschadigd door dat jarenlange gif slikken. Wie weet hebben de tranquilizers mij in die diepe depressie gestort waar ik als door een wonder nog over kan navertellen. Ik was al opgegeven. Ik leef nu in geleende tijd.
Training Depressie beter begrijpen
- Leer depressie beter begrijpen aan de hand van de laatste wetenschappelijke inzichten
- Ontdek welke eerste stappen je kunt zetten om beter met je depressie om te gaan
- Inspirerende sessies met video en achtergrondartikelen
45,-
Al vanaf mijn tiende loop ik bij de psychiater. Sinds ik mij kan herinneren, heb ik dwanggedachten. Ik moest van mezelf dingen aanraken, omdat ik bang was dat er anders ongelukken zouden gebeuren. Ik was ook bang dat ik een hersentumor had, of andere enge ziektes. De eerste psychiater die mij tranquilizers gaf, had de beste bedoelingen. In die tijd was het nog niet bekend dat die middelen depressies kunnen oproepen en dat je ze maar drie maanden achter elkaar mag slikken, omdat je anders verslaafd raakt.
Door die tranquilizers gingen de dwanggedachten niet weg, maar bleven ze tenminste nog een beetje binnen de perken. Ik merkte tegelijkertijd wel dat ik vergeetachtig werd, slechter ging zien,
