Quinten in quarantaine – deel 7: ‘Het is tijd voor een time-out’

Woensdag 6 mei

Steven en ik hebben al twee dagen knetterende ruzie. Acht weken quarantaine waarin we allebei continue op scherp stonden om Quinten in goede banen te leiden, hebben hun tol geëist. We hebben geen tijd gehad om op adem te komen en ergeren ons aan alles. Steven zondert zich af, ik wil juist praten. Verslagen zit ik op de bank – moe van het bekvechten.

Plots herinner ik me de training die ik jaren geleden kreeg van Quintens begeleiders. Daarin leerde ik wat ik moest doen als Quinten een meltdown had. Na lang bladeren vind ik de aantekeningen tussen mijn documenten. ‘Een meltdown is een reactie op een overweldigende situatie. Het gebeurt wanneer iemand volledig overweldigd raakt door zijn huidige situatie en tijdelijk de controle verliest over zijn gedrag.’ Ja, denk ik: dat geeft de huidige situatie tamelijk goed weer.

Communicatieproblemen

Ik lees verder. ‘Veelvoorkomende triggers voor een meltdown zijn veranderingen in routine, angst en communicatieproblemen.’ In mijn hoofd loop ik de afgelopen weken na. Veranderingen in routine: nogal wiedes. Angst: nou, en hóe. Communicatieproblemen: check. De hamvraag: hoe los ik dat alles op?

‘Het is in zo’n situatie belangrijk om iemand stevig maar liefdevol vast te houden, kalmerend tegen hem te praten en zijn emoties te benoemen (‘ik zie dat je boos bent’)’, instrueert de trainingsliteratuur. ‘Als de bui na twee minuten nog niet over is, is het tijd voor een time-out.’

Mooi: met het oog op Quinten ben ik voorbereid. Maar voor Steven en mij is duidelijk dat ónze boze bui nog lang niet over zal zijn. Het is tijd voor een time-out.