De Canadese historicus Edward Shorter bemoeit zich graag met de psychologie en psychiatrie. Nadat hij in 1982 het boek A history of womens bodies schreef, over de geschiedenis van de verloskunde en de gynaecologie, raakte hij geïnteresseerd in de geschiedenis van de psychiatrie. Psychische klachten van vrouwen, en ook vaak fysieke klachten, werden vroeger onder de noemer ‘hysterie’ regelmatig toegeschreven aan hun voortplantingsorganen; geïrriteerde eierstokken bijvoorbeeld, of onbevredigde seksuele lusten. ‘Een vreselijke, stigmatiserende diagnose die vrouwen klein hield,’ aldus Shorter. ‘We moeten blij zijn dat die diagnose verdwenen is uit de psychiatrie.’
"Sommige geestesziekten zijn simpelweg vergeten omdat ze niet in de tijdsgeest passen"
-De populariteit van hysterie gedurende honderden jaren van de westerse geschiedenis bewijst voor Shorter wel dat de psychiatrie bijzonder gevoelig is voor misvattingen en modeverschijnselen. Diagnoses veranderen geregeld en daardoor verdwijnen sommige populaire ziekten en de behandelingen na verloop van tijd. Maar er komen ook ziekten bij. Dat alles beschrijft hij in zijn nieuwste boek What psychiatry left out of the DSM-5, waarin hij kritisch kijkt naar de DSM, het handboek waarvan artsen en psychologen gebruikmaken bij het stellen van diagnoses. Shorter vraagt zich af: wat als sommige van onze huidige beschrijvingen van psychische stoornissen ook weer modeverschijnselen zijn? Kloppen onze moderne
