‘De eerste keer, was toen ik het huis uitging. Ik studeerde Amerikanistiek in Groningen en voelde me lamlendig. Ik dacht dat het lag aan het gebrek aan structuur en het feit dat ik vaak hele dagen thuiszat, maar gaandeweg kwam ik erachter dat er iets groters aan de hand was. Ik kan me van die roerloze dagen herinneren, waarop ik bijna niets at en me nauwelijks bewoog. Als ik ’s avonds boodschappen deed, realiseerde ik me bij de kassa dat ik die dag voor het eerst mijn stem gebruikte. Stappen bij de studentenvereniging lukte nog wel, maar de volgende dag viel ik weer stil.
Ik had een lieve vriend, maar als hij wegging, kon ik overvallen worden door een verschrikkelijke paniek.
6 BN’ers over hun psychische kwetsbaarheid
Zes BN'ers vertellen over hun psychische worstelingen. 'Wekenlang lag ik met de gordijnen dicht op b...
Lees verder