‘Zou je hier vanmiddag nog even naar kunnen kijken?’, zegt u tegen uw collega. Volstrekt duidelijk natuurlijk: u wilt dat zij er die dag nog naar kijkt. Maar uw collega doet het pas een dag later. Weet zij veel dat sommige mensen een verzoek op zo’n indirecte manier brengen? Zelf zou ze dat veel explicieter doen: ‘Graag vanmiddag je reactie.’ Duidelijk, vindt zij. Bot en onbeleefd, denkt u.
Of mensen elkaar begrijpen, hangt in sterke mate af van hun manier van communiceren. Hun ‘golflengte’, noem ik dat. En tussen mensen die op verschillende golflengtes zitten, ontstaan onbedoeld vaak allerlei misverstanden.
Acht soorten golflengte
Om zulke misverstanden beter te begrijpen, bedachten de Amerikaanse bedrijfskundigen William Snavely en John McNeill het zogenaamde ’transactional style’-model. In dit model worden acht manieren van communiceren – oftewel golflengtes – onderscheiden, gebaseerd op drie onderliggende eigenschappen: assertiviteit, sociale spanning en interpersoonlijke warmte.
In hun contact met anderen variëren mensen op deze drie eigenschappen, zeggen Snavely en McNeill. Zo kan de een assertief zijn, zich druk maken over wat anderen van hem denken, én warm overkomen, terwijl zijn absolute tegenbeeld weinig voor zichzelf opkomt, weinig spanning ervaart in gezelschap en koel overkomt. Daartussenin liggen nog zes golflengtes, elk met hun eigen scores op assertiviteit, sociale spanning en warmte.
