Niet op reageren

In welke context hij dat zei, geen idee, maar die woorden zijn me bijgebleven. Ze komen nog geregeld bij me op, als ik me uit mijn tent gelokt voel door lieden die op internet of sociale media van ­alles vinden over mij als anti-bio-­industrie-‘activist’. Onwaarheden, voorbarige oordelen, de klok en de klepel, roddel en achterklap: heel wat keren hebben mijn handen gejeukt om erbovenop te vliegen en – in mijn ogen – passende commentaartjes in te typen.

Nu, ouder en wijzer, weet ik waarom Willem Parel gelijk had: ‘Niet op reageren, Lena.’ Boeddhisten zouden het anders zeggen: energie volgt aandacht. Als je je aandacht ergens op richt, geef je er voeding aan. Dat gebeurde bij mijn broertje als hij zat te klieren, en bij ­internetpesters ook. Een enkele keer ­ondervind ik dat, als ik me niet kan beheersen en de boosdoener van repliek dien. Ja, ik ben ook maar een mens en ik vlieg weleens uit de bocht, dat is bekend. Daar leer je van.

Na het intypen van een snedige terugbijter denk ik ‘Zo, die zit.’ Maar vervolgens ga ik steeds kijken of ze daar inderdaad niet van terug hebben. Tot mijn ontsteltenis ­hebben ze dat altijd wel: dan komt er een reactie met nog meer onjuistheden en verdraaiingen en moet ik dát weer rechtzetten. Kortom, een hoop bad ­karma.

In plaats daarvan kan ik gewoon een leuke dag hebben. Ik kan met de honden gaan wandelen en genieten van de natuur, een mooi boek lezen, afspreken met léúke mensen, of lekker stukjes schrijven zoals nu. Allemaal dingen die positieve energie geven. Hoe meer ik dat doe, des te ­lekkerder zit ik in mijn vel, en des te ­onbelangrijker worden die trollen op internet. Dat zij daar lol in hebben, ­publiekelijk anderen omlaagdrukken, misschien om zich beter te voelen over zichzelf*, dat is hún probleem.

Ondertussen heb ik bedacht dat Wim Sonneveld en de Boeddha ook een heel goed punt hebben juist als het om Twitter gaat. Een twitter-tip avant la lettre, zogezegd. Soms richten tweeps zich op mij met afzeik- of uitlok-tweets. Als ik dan wat beter kijk, zie ik dat de afzender vaak hooguit 80 volgers heeft ondanks het versturen van tienduizenden tweets. Als ik daarop zou reageren, kunnen opeens mijn circa 5500 volgers meekijken. Dan heeft zo’n tweet meer impact dan zij ooit op eigen kracht voor elkaar krijgen. Boeddha zou het vast en zeker niet doen. Terwijl die, als-ie vandaag de dag twitterde, zoveel volgers zou hebben dat Justin Bieber het nakijken had.

Als ik dat bedenk, is het opeens reuze makkelijk om de twitter-tip van de Boeddha te volgen. Oké, echt verlicht zou natuurlijk zijn als ik niet eens meer ga kíjken wat men over me zegt. Dat komt immers voort uit kleinzielige ego-behoeftes. Dat is het volgende level in mijn spirituele socialemedia-groei; ik werk eraan!