Ze geeft zich helemaal, ook in dit interview. Ze wil in het moment leven, zegt ze, anderen haar volle aandacht schenken. En inderdaad: Margaret Mazzantini geeft je met haar stralende ogen vrij snel het gevoel dat je altijd welkom bent even koffie te komen drinken. Geheid dat ze je dan geïnteresseerd zal vragen hoe het nu écht met je gaat.
Ze spreekt zoals haar romans zijn: als een stortvloed, vurig en associatief, inclusief bloemrijke beeldspraak en heftige emotie. Zittend op het puntje van de bank, thuis in Rome, zet ze haar woorden kracht bij door tussen haar tanden door sissende geluiden te maken, in haar handen te klappen of haar stem te verheffen. Wat dat betreft voldoet ze volledig aan het cliché van de gepassioneerde Italiaanse.
Margaret Mazzantini is een van de populairste schrijfsters van Italië. In Nederland brak ze tien jaar geleden door met Ga niet weg, een meeslepende roman over een chirurg die een geheime relatie heeft met een prostituee. Haar net verschenen boek, Niemand overleeft alleen, gaat over de pijn van het scheiden. Delia en Gaetano – dertigers, twee kinderen – zijn kortgeleden uit elkaar gegaan en zitten in een restaurant om nog wat praktische
