Fase 1: de kinderen gaan de wereld in
Deze fase speelt tussen ongeveer het achttiende en dertigste levensjaar. Waren ze voorheen nog op hun ouders gericht, nu wenden kindderen zich voor emotionele verbinding meer tot hun vrienden en partner.
Training Positief opvoeden voor puberouders
- Positief contact maken met je kind
- Omgaan met je eigen emoties én die van je kind
- Afspraken maken en grenzen stellen
79,-
De ouders richten zich in weer meer tot elkaar en/of tot hun eigen vrienden. Het voordeel is dat ze minder zorg en meer vrijheid voelen, maar de uitdaging is: ben ik nog wel belangrijk en speciaal genoeg? Hoe voelt het als de vriendin van je zoon voor hem nu op de eerste plaats komt?
De uitdaging voor kinderen in deze fase is dat ze zich geliefd en geaccepteerd weten, en voelen dat hun ouders achter hun keuzes staan, in partners en werk.
Fase 2: de kinderen krijgen zelf kinderen
Dit kan leiden tot meer identificatie en meer begrip: ‘Ik begrijp nu pas hoe zwaar het voor mijn ouders geweest moest zijn, al die doorwaakte nachten met mij als baby, terwijl ze overdag in hun eigen zaak moesten werken.’
Maar in deze fase kan ook smeulend oud zeer naar boven komen. Kinderen kunnen zeggen: wij gaan het anders doen dan onze ouders. Wat weer pijn bij de ouders kan veroorzaken.
Ook krijgen ouders een nieuwe rol als opa of oma. Nancy Aikin: ‘Grootouders ervaren soms een conflict: ze willen beschermend en verzorgend zijn, maar hebben ook minder energie. Daarover kunnen ze zich schuldig voelen. En sommige grootouders willen uit bezorgdheid invloed uitoefenen op hoe hun kleinkinderen worden opgevoed. Ze moeten zich dan inhouden om geen advies of kritiek te geven.’
Training Ontspannen opvoeden
- Ontdek hoe je als ouder positief en relaxed blijft
- Omgaan met de emoties van je kind
- Voor ouders met kinderen in de basisschoolleeftijd
79,-
Fase 3: de ouders worden ouder en krijgen gezondheidsproblemen
De hiërarchie van zorg geven en zorg krijgen wordt dan omgedraaid, en dat kan bij beide partijen tot weerstand en ergernis leiden.
Kinderen voelen zich vaak schuldig omdat ze niet genoeg doen, het bijvoorbeeld niet kunnen opbrengen om hun oude vader in huis te nemen. En senioren kunnen weerstand voelen om afhankelijk van hun kinderen te worden.
