Kerstgedoe met de familie: ‘Het moet wel gezellig blijven’

Elke familie kent een eigen dynamiek, die best veel van je kan vragen. Zeker tijdens de feestdagen kun je er vaak niet omheen. Drie mensen over hun worsteling met die familiepatronen en het kerstgedoe dat het tot gevolg heeft.

‘Ik zie op tegen het mooi weer spelen tijdens het kerstdiner, terwijl er onderhuids veel borrelt’

Marleen (45): ‘Mijn moeder bedekt veel met de mantel der liefde. Discussies worden de kop ingedrukt met de woorden: “Kom op jongens, het is kerst” of “Het moet wel gezellig blijven.”

Mijn ouders zijn vrij uitgesproken als het gaat over opvoeding en het huishouden, en laten het mij en mijn man weten als ze het ergens niet mee eens zijn. De keuzes die mijn broer en zijn vrouw op dat gebied maken staan haaks op hoe mijn ouders het graag zien.

Zo hoeven hun kinderen niet aan het kerstdiner te blijven zitten. En krijgen ze een telefoon met filmpjes om ze rustig te houden. Daarover zou mijn moeder bij ons iets gezegd hebben, maar dat doet ze bij het gezin van mijn broer niet. Vooral voor de lieve vrede. En mij irriteert dat behoorlijk.

Ik heb geprobeerd dit te bespreken, maar dat wordt al snel weggezet als jaloezie. Ik zou me zomaar kunnen voorstellen dat mijn ouders zich bij mij veilig genoeg voelen om alles te zeggen, en bij mijn broer niet. Maar dat neemt niet weg dat ik dat vervelend vind.

Het liefst zou ik dit gewoon bespreekbaar maken. Maar ik vraag me af of de verwachting die ik daarvan heb, een open en eerlijk gesprek, daadwerkelijk uit zou komen. Ik ben bang van niet en denk zelfs dat het meer schaadt, en dus laat ik het maar zo.’

‘Ik heb geen zin om me drie slagen in de rondte te werken, terwijl mijn broer en zus niet helpen’

Sophie (39): ‘Ik ervaar de momenten waarop de hele familie samenkomt als stressvol. Mijn kinderen zijn 2 en 6 jaar oud en houden mij constant bezig. Mijn moeder verzorgt het kerstdiner, maar ze is al wat ouder aan het worden en slecht ter been.

Ik help mijn moeder graag. Ze heeft zich al zo enorm uitgesloofd in de keuken, het minste wat ik dan kan doen is een helpende hand bieden. Dus ik probeer haar tussendoor zoveel mogelijk te helpen met het serveren van drankjes en eten en met het opruimen.

Daarnaast heb ik ook een bijzonder leuk neefje, met een achterstandsontwikkeling, die ook veel aandacht vraagt. Mijn broer is niet zo hands on en dus bekommer ik me vaak ook om hem.

Mijn neefje speelt graag met mijn dochter, maar is een behoorlijk stuk ouder, groter en sterker. Door zijn achterstandsontwikkeling kan hij wat onberekenbaar zijn. Dus ik houd de boel graag een beetje in de gaten.

Ik heb nooit gesnapt waarom mijn broer en zus niet gewoon opstaan en helpen. Door hun houding krijg het gevoel dat ze mijn moeder niet genoeg waarderen. En omdat zij minder helpen, voel ik meer druk om in de bres te springen.

Ik zou liever samen met mijn man, zonder kinderen, de hele eerste kerstdag naar de sauna gaan. Op tweede kerstdag wil ik het liefst relaxen met de kids en wat aanrommelen. Bij mooi weer misschien in de middag een bos- of strandwandeling maken. Dat lijkt mij de ideale kerst.’

‘Ik heb deze feestdagen geen zin in de lange zit en het vele eten, maar de rest van de familie wel’

Maartje (37): ‘Elk jaar met kerst komt mijn familie van twaalf personen samen bij mijn moeder. We zitten dan aan een gedekte kersttafel, ieder op de vaste plek die door mijn moeder is toegewezen. Je hebt dus geluk of pech naast wie je komt te zitten.

Het diner is heel lang: eerst soep, dan het voorgerecht, vervolgens het hoofdgerecht, het toetje en dan nog koffie. En iedereen blijft maar op dezelfde plek zitten.

Ik heb al eens voorgesteld om tussen de gangen door een wandeling te maken, of het diner naar een andere ruimte te verplaatsten. Maar de rest heeft die wens niet.

Ik zou het fijn vinden om mijn familie wat korter te zien met kerst. Als het weer het toelaat zou ik liever een wandeling maken en daarna met warme chocomelk en glühwein bij het haardvuur zitten op een zelfgekozen plekje.

Maar de rest van de familie vindt het kerstdiner zoals we het altijd doen wel prima. Dus komende kerst zit ik toch maar weer braaf uren aan die gedekte tafel op “mijn” plek.’

Marleen, Sophie en Maartje heten in werkelijkheid anders.