In de uren voordat ik vertrek naar de Veluwe hang ik boven mezelf. Ik zie hoe het steeds weer gaat: met opgetrokken schouders stukken aftypen, switchen tussen mailboxen, WhatsApp en Teams voor het beantwoorden van allerlei vragen, terwijl de volgende vergadermelding alweer oppopt in de online agenda.
Eindeloos alleen: in je eentje door de woestijn trekken
Eindeloos alleen: in je eentje door de woestijn trekken
Wat zou je kunnen vinden op een plek waar niets is? Dat weet je pas als je haast moederziel alleen d...
Lees verderLunchen en de was ophangen tegelijk, planning rondsturen in de appgroep voor de komende wedstrijden van het hockeyteam van mijn dochter. Vriendin hart onder de riem steken. File, maar toch mijn ouders nog even zien.
