Toen ik het huis uitging, in 1988, sloeg het in volle ernst toe. Ik keek de hele nacht naar The Music Box, zeker dertien uur per dag, de televisie stond altijd aan. Ik voelde me steeds dommer worden, en ervoer een enorme leegte. De dingen die ik moest doen schoof ik voor me uit. Ik ging zelfs in die rare taal praten die tv-figuren uitslaan. Later werd ik ziek en viel ik nog meer terug op de tv. Ik werd heel asociaal en had voor andere dingen geen tijd. Mijn vriendin moest haar bed uitkomen om de tv uit te zetten, anders ging ik niet eens slapen. Ik kwam het huis niet uit en bleef maar zappen. Nu is het minder, maar als ik bij vrienden binnenkom, zet ik meteen hun tv aan.’ Marc Harting (35) is verslaafd aan de tv. Net als studente Ellen (25). Zij heeft haar probleem radicaal opgelost: de televisie is de deur uitgedaan. Zo voorkomt ze dat het apparaat haar leven beheerst. Drie jaar geleden had ze drie maanden lang een kabelaansluiting in het studentenhuis. ‘Ik bleef kijken. Als ik thuiskwam op een saai moment, zette ik de tv even aan. Vervolgens merkte ik dat ik er niet
In de ban van de buis
Premium
Premium
- 2128 woorden
- leestijd 11 minuten
Artikel
1 mei 2004
(Laatste update: 3 februari 2020)
Niks op tv? Maakt niet uit. Een beetje tv-junk brengt uren door voor de buis, zappend van Tel sell naar mtv en weer terug. Tot hij zich ergert aan zichzelf en zich realiseert dat hij er dood- en doodmoe van wordt. Op dat moment heeft hij een probleem: hij moet afkicken van zijn tv-verslaving.
Meer lezen over dit thema?
Deel dit artikel:
Meest gelezen
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.