Uit Zwitsers onderzoek blijkt dat we tijd werkelijk op een andere manier ervaren als onze blikken kruisen. Proefpersonen moesten digitale gezichten met bewegende ogen observeren en vervolgens inschatten hoeveel tijd er voorbij was gegaan.
Wanneer er oogcontact was gemaakt, schatten de deelnemers de tijd steevast te kort in. Dat was niet het geval wanneer de digitale ogen alleen langs de ogen van de deelnemers heen gleden.
Volgens de onderzoekers treedt dit effect alleen bij oogcontact op omdat dat een belangrijke prikkel is die veel aandacht vraagt. Dat zorgt ervoor dat onze tijdswaarneming tijdelijk verstoord raakt.
