Ireen van Ditshuyzen (1941) heeft net de laatste hand gelegd aan haar jongste productie Nooit meer Krassen, een documentaire over het leven van ex-psychiatrische patiënten. Ze heeft zeven weken fulltime aan de montage gewerkt. Minutieus heeft ze de karakters uitgelicht en een lijn in het verhaal gebracht, beducht voor uitglijders, want bij zo’n kwetsbaar en emotioneel onderwerp is de scheidslijn tussen een ‘dweil’ en een goede film dun. Zeker als het over de menselijke ziel gaat, wordt het snel zoetsappig. ‘Voor je het weet heb je een zacht zeepje gemaakt. Ik ben blij dat ik daar doorheen ben’, zucht ze. ‘Ik neem de mensen mee naar huis; ze zitten in mijn hoofd en in mijn nachten, en dat is zwaar.’
Bevrijd jezelf van oude pijn
- Ontdek hoe oude ervaringen nu nog meespelen in je keuzes en gedrag
- Verwerk je mentale pijn met bewezen effectieve technieken
- Ervaar meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en vrijheid
69,-
Nooit meer Krassen is het vervolg op Krassen, een documentaire over tieners op de jeugdafdeling van Psychiatrisch Centrum Laanzicht in Bloemendaal, die in 1992 werd uitgezonden. Van Ditshuyzen zocht de inmiddels volwassen hoofdpersonen uit Krassen weer op, en filmde de afgelopen jaren het leven van drie van hen. Waarom eigenlijk? ‘Ik was benieuwd hoe het met hen ging. Ik had ze gezien in hun puberteit en wilde weten of ze nu op eigen benen
