De onderzoekers legden hun proefpersonen foto’s voor met beelden uit vier categorieën: groene bos- en weidelandschappen, kleurige bloemen, rotsformaties en objecten als auto’s, zeilboten en kledingstukken. In elke categorie bestond de ene helft uit zwartwitfoto’s en de andere helft uit kleurenfoto’s.
Bij een herinneringstest bleek dat 12 procent van de kleurenfoto’s was vergeten, terwijl 20 procent van de zwartwitfoto’s uit de herinnering was verdwenen. De onderzoekers herhaalden het experiment met ingekleurde zwartwitfoto’s, waarbij bijvoorbeeld planten heel hip met groene bloemen en lila bladeren waren afgebeeld. Ook deze foto’s werden minder goed onthouden dan echte kleurenfoto’s.
Volgens onderzoeker Felix Wichmann zijn onze hersenen gespitst op de zogenaamde reality check: hersenen houden van kleurtjes zoals ze in het echt ook zijn. Volgens hem heeft ons brein zich gedurende de evolutie ingesteld op de kleuren in de natuurlijke omgeving. De reden hiervoor is dat de kleurherinnering een extra steuntje is bij de oriëntatie in de omgeving: wie zich een jungle in kleur herinnert, heeft meer ‘cues’ en raakt daardoor minder snel de weg kwijt dan iemand die zich datzelfde oerwoud alleen in zwart-wit herinnert.
Psychologie Heute, oktober 2002
