‘Mijn leven stond in de startblokken, zo voelde ik dat,’ vertelt Gijs van der Sanden aan Psychologie Magazine. ‘Mijn jeugd in Brabant was redelijk onbezorgd geweest. We woonden in een mooi huis, aan een bos. Mijn zussen en ik verkleedden ons vaak, dan trok ik de jurken van mijn moeder aan. Ik speelde ook met barbies.
Laat familiepatronen los – maak je eigen keuzes
- Herken én doorbreek je belemmerende familiepatronen
- Ontdek hoe je je eigen pad kunt bewandelen en voel je vrijer
- Inspirerende video’s en opdrachten onder begeleiding van een contextueel therapeut
69,-
Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders me ooit hebben beknot om mezelf te zijn. Het was de buitenwereld die soms eng voor me aanvoelde, als in de kast zittende homo. Niet dat ik dat zeker wist, maar ik voelde me wel anders.
In het dorp werd gescholden met “flikker”, op de middelbare school werd ik korte tijd gepest: “Gijs is verwijfd”. Het voelde niet helemaal veilig. Maar ik kon er redelijk pragmatisch mee omgaan, dacht: ik ga hier toch weg.
