Het grind kraakt onder onze voeten als we het rode hekje openduwen. Dikke eiken en een vriendelijk, houten huis verwelkomen ons: kom binnen. Hier moet je zijn. Hier mag je zijn. Een bij zoemt voorbij. Boven ons hoofd wachten de knoppen van de enorme linde geduldig tot ze zich als blad naar buiten kunnen krullen. Een beekje kabbelt. Welkom in Alnarp’s helende tuin.
Deze tuin in het Zuid-Zweedse Alnarp is niet zomaar een tuin. Het is misschien wel de meest onderzochte tuin ter wereld. En de meest behuilde, losgewoelde en omgeschepte. Honderden mensen herstelden hier van stress, uitputting en beroertes. De tuin is onderdeel van de Zweedse landbouwuniversiteit SLU in het dorpje Alnarp. Op het universiteitsterrein doen landhuizen en schuren dienst als universiteitsgebouwen en lunchen studenten en docenten aan lange tafels onder eeuwenoude eiken.
‘De rehabilitatietuin is begonnen als levend laboratorium, om wetenschappelijk te kunnen onderzoeken welke invloed natuur op de gezondheid heeft,’ vertelt bedenker Patrik Grahn bij een bord universiteitscannelloni en een biertje. ‘Ik had geen idee dat die impact zo groot zou zijn.’ Grahn is hoogleraar landschapsarchitectuur aan de SLU en bracht zijn jeugd door in het bosrijke noorden
