Anne-Marie Konincks (74) is bijna veertig jaar naaktmodel voor kunstenaars. Daarnaast is ze cabaretière en actrice.
‘Als ik poseer voel ik de creativiteit van de kunstenaars. Daar krijg ik veel energie van. Soms merk ik dat ze het niet gewend zijn om een naaktmodel te tekenen, dan stel ik ze op hun gemak. Nieuwe studenten op de kunstacademie voelen zich de eerste keer veel ongemakkelijker dan ik.
Zelf was ik na tweemaal over mijn gêne heen.
Toen een kunstenaar voor het eerst vroeg of ik naakt wilde poseren, moest ik daar echt wel even over nadenken. Het leek me toch iets heel anders dan de sauna. Daar kijken mensen naar je gezicht en niet naar je lijf. Dat anderen over de plek en de grootte van mijn borsten en billen praten, daar moest ik erg aan wennen.
Alleen als mannen op een verkeerde manier naar me kijken, voel ik me bloot. Dan kijken ze eerst naar mijn ogen, laten hun blik langs mijn lichaam glijden en kijken dan weer naar mijn ogen. Dat klopt niet. Als het niet goed voelt, zeg ik dat tegen de opdrachtgever en kom ik niet meer terug.
Het enige wat ik nu nog lastig vind, is als mensen mijn mening vragen over het eindresultaat. Als ik het niks vind, zeg ik dat het heel apart is. Ik wil niemand beledigen.
Ik heb een heel nare jeugd gehad omdat mijn beide ouders ziek waren. De vrouw die ze in huis hadden gehaald om voor de kinderen te zorgen heeft dat niet zo goed gedaan. “Jij bent niks en je kunt niks,” zei ze tegen me. Wacht maar tot ik groot ben, dacht ik dan. Het was voor mij een drijfveer om iets bijzonders te worden. En dat is gelukt.
Mijn vader vond het geweldig wat ik deed – dat zei hij ook. Mijn moeder wilde het nooit over het poseren hebben, dat vond ze een beetje gênant. Toen ze wist dat ze niet lang meer te leven had, heeft ze tegen me gezegd dat ze trots op me was. Dat ik die erkenning uiteindelijk toch van haar kreeg, vind ik mooi.’
www.annemariekonincks.nl
