‘Hoe voel je je?’ Een simpele vraag, maar we stellen hem maar weinig. Niet aan anderen en ook niet aan onszelf. Vaak denderen we door de dag, van het ene agendapunt naar het andere klusje, zonder dat het bij ons opkomt om onze aandacht voor een paar seconden te verleggen naar ons lichaam en ons gevoel. Daardoor herkennen we onze emoties niet.
Of we voelen wel emoties, maar willen die niet toelaten. Omdat het niet handig is om je zenuwachtig en onzeker te voelen tijdens een sollicitatiegesprek. Of om te huilen om je overleden kat als je iemand te woord moet staan. En soms ook omdat dat we bepaalde emoties kinderachtig van onszelf vinden. Denk aan gevoelens van jaloezie als je partner ineens veel over een nieuwe collega praat.
