Voor mij is het een eeuwigheid geleden. Werk, een rijbewijs, een jong gezin en een ouder wordend lijf vragen om verstandige beslissingen, en die neem ik dus braaf.
Ook collectief lijkt het erop dat we de laatste jaren alleen maar keuriger zijn geworden. In een wereld waarin iedereen concurreert om de plekken met het beste uitzicht doen we er alles aan om uitgeslapen, fit en instagrammable aan de start te verschijnen. We eten netjes onze groenten, we mijden suiker, we lopen hard om het hoofd leeg te maken. Minder vlees, meer mediteren. Niet vreemdgaan, wel vroeg naar bed. Deadlinebiertje? Nee, dank je, wij drinken alleen nog in het weekend.
Dat is allemaal reuze goed te snappen, gezien de overvloed en de vrijheid waarin we leven. Als de gebraden kippetjes je op elke straathoek in de mond vliegen en de kerk je niet langer voorschrijft met wie er gezoend mag en met wie niet, komt alles aan op impulscontrole. Zelfbeheersing is de nieuwe taal van de elite. Begrijpelijk. Maar ook reuze saai. Verantwoord. Bloedeloos. En als de anderhalvemetermaatregelen daar dan dit jaar nog een schepje bovenop doen, met alle feestverboden, sociale restricties en aanraaktaboes, dan overvalt me soms de neiging om aan liftknopjes te gaan likken uit pure recalcitrantie.
Die recalcitrantie is er niet voor niets, blijkt nu. Want zelfdiscipline is bepaald niet zo zaligmakend als lang werd gedacht. Sterker nog, te veel zelfdiscipline is net zo ongezond als te weinig. Het snijdt je af van je intuïtie en vervlakt je gevoelsleven. En waar heb je aan het eind van je leven meer spijt van: van de kansen op avontuur die je hebt laten lopen, of van de keren dat je te laat naar bed ging? Precies.
Daarom in dit nummer een pleidooi voor losser leven. Voor meer plezier en minder moeten. Voor de scharrelsigaret, de baaldag en de hangmat op dinsdagochtend. Zeker in een periode dat onze zelfbeheersing toch al behoorlijk op de proef gesteld wordt, lijken me dat heel zinnige ‘ventielzeden’, zoals antropologen dat noemen – uitspattingen van periodieke onmatigheid die het makkelijker maken om daarna weer netjes in te voegen. En een stuk gezonder dan liftknopjes likken.
