Column Jean-Pierre van de Ven: Normaal

‘Ja, Jezus,’ brengt Wessel in het midden.

Meer tekst komt er niet. ‘“Dat met Julie?”’ zeg ik dan maar, en gebaar vier gekromde vingers in de lucht.

‘Mijn ex.’ Wessel schudt zijn lange krullen alsof hij een lastige vlieg wil wegjagen. ‘We doen het nog wel eens.’

‘Jullie hebben nog weleens seks, bedoel je?’

‘Nog wel eens seks? Ze zetten het op OnlyFans! Iedereen kan meegenieten.’ Er komen stoomwolkjes uit Britts oren.
‘Jij eet er toch ook van?’ zegt Wessel.

‘Ja, en ons kind ook. Dank je wel, papa!’ roept Britt. De ironie ontgaat Wessel niet, maar hij kijkt stoïcijns naar de grond, misschien in de hoop dat hij daar de ontsluiering van het wereldraadsel zal gewaarworden.

De jeugd van tegenwoordig. Al bij Plato (die toch een slordige tweeënhalve eeuw geleden leefde) kunnen we lezen hoezeer de jeugd is ontspoord en dat vroeger alles beter was. Dit zul je mij niet snel horen zeggen, maar ik merk wel dat ik in een ander universum leef dan het jonge echtpaar voor mijn neus.

Op OnlyFans, weet ik dan weer wel, kunnen fans tegen betaling porno bestellen bij hun favoriete modellen. Ze kunnen de favoriet opdragen om naakt over de A2 te rijden, haar gedragen ondergoed kopen, of haar een geinig standje laten uitvoeren met… haar ex bijvoorbeeld.

‘Britt, het zit je dus dwars dat Wessel heeft verzwegen dat hij nog zaken doet met Julie?’ poog ik dit alles te vatten. ‘En dat hij seks heeft met Karin is oké, omdat dat niet online staat?’

‘Karin is een vriendin van ons tweeën,’ verklaart Wessel.

Voordat ik kan vragen wat zo’n vriendschap tegenwoordig precies behelst, pakt Britt haar tas en staat op. We zitten tien minuten in het gesprek. ‘Je kan de pleuris krijgen,’ zegt ze tegen niemand in het bijzonder.

‘Doe maar, loop maar weer weg,’ zegt Wessel. Ze haalt haar schouders op.
‘Pas op, Britt, je verliest iets,’ zeg ik.
‘Hè, wat?’ Ze kijkt om zich heen op de grond.

‘Je verliest de kans om een stap verder te gaan met Wessel. De kans om jullie relatie naar een ander niveau te tillen.’
Ze gaat weer zitten op het puntje van haar stoel, de dure merktas op haar knieën.

‘Waarom zit je hier? Omdat je nieuwe afspraken wilt maken over jullie seksleven. Over de communicatie. Over de manier waarop jullie ouders zijn voor Joey.’

‘Over dat we normaal tegen elkaar moeten doen,’ zegt ze.
‘En dat bepaal jij, wat normaal is en wat niet?’

Over deze vraag, die ik al zo vaak aan zoveel verschillende mensen heb gesteld, moet ze even nadenken. ‘Nee,’ zegt ze met een zucht. Sommige dingen veranderen nooit.

Kijk ook op psychologiemagazine.nl/drlove: daar beantwoordt ‘Dr. Love’ Jean-Pierre van de Ven vragen over de liefde