Lieve Brenda,
Ik zou hebben gedacht dat je na iets ingrijpends als de dood van je kind beter zou kunnen relativeren. Maar het tegenovergestelde is waar: sinds Job er niet meer is, lijkt mijn relativeerknop stuk.
Training Ontspannen opvoeden
- Ontdek hoe je als ouder positief en relaxed blijft
- Omgaan met de emoties van je kind
- Voor ouders met kinderen in de basisschoolleeftijd
79,-
Het lijkt of niets meer makkelijk van me afglijdt. Inmiddels snap ik dat dat komt doordat ik mijn gids kwijt ben en die gids was Job. Als ik vroeger thuiskwam na een rotdag, was daar altijd mijn blije kind.
Automatisch voelde ik me door zijn vrolijke onthaal beter: dat was de eerste relativeerfase. De tweede volgde als ik me met hem bezig moest houden: eten geven, luier verschonen, naar bed brengen.
Basisdingen die hij zelf niet kon en waardoor ik me nodig voelde. Door al die handelingen uit te voeren, zakten andere beslommeringen onbewust op de prioriteitenlijst.
Nu hij weg is, verzuip ik in de dingen die mogelijk belangrijk zijn – soms weet ik het gewoon echt niet en dat maakt me onzeker. Ik heb hier nog geen oplossing voor gevonden. Weet jij hoe ik mijn eigen gids kan worden?
Training Leer loslaten
- Leer accepteren in plaats van vechten
- Leer de controle los te laten
- Leer te leven volgens je waarden
79,-
Liefs, Annemarie
Hoi Annemarie,
Op een intensive care voor pasgeboren baby’s wil niemand zijn. Maar toen ik daar noodgedwongen was, drie maanden lang, omdat Eva vocht voor haar leven, begon ik de schoonheid ervan te ervaren.
Het ging daar echt ergens over: leven, dood, kwaliteit van leven. De wereld buiten het ziekenhuis voelde opeens betekenisloos aan. Wat was iedereen aan het doen, jagend op geld, spullen, vertier?
Ik zou me nooit meer druk maken om onbeduidendheden als een miskoop of een minder goed interview, dat wist ik zeker.
Maar dat bleek kul. Ik maakte me al snel weer druk om alle gewone dingen. En misschien is dat maar goed ook. Want zou het leven anders niet inderdaad betekenisloos worden?
Ik herken jouw stuurloze gevoel van na mijn scheiding. Mijn fundament was ingestort en ik doolde wat rond op de brokstukken. Ik interviewde de Britse psychotherapeut Julia Samuel.
‘Grote veranderingen stellen onze identiteit ter discussie,’ zei ze. Jij bevindt je in wat zij noemt ‘de vruchtbare leegte’, waarin je jezelf opnieuw moet uitvinden. Ik denk, lieve vriendin, dat het onbevredigende antwoord is: dat kost tijd.
