Bij de coach: ‘Wanneer heb je dit eerder gevoeld?’

Tegelijkertijd vindt ze dat ze wel snel iets moet gaan ondernemen, al voelt ze zich uitgeput en gestrest. Niks doen voelt lui. Als ik vraag waarnaar ze nu vooral verlangt, antwoordt ze een beetje beschroomd: ‘Eigenlijk gewoon rust. Ik ben alleen maar aan het piekeren over wat de volgende stap moet zijn.’

Zelden nee zeggen

Om Melissa uit de stressmodus te halen, starten we de keer erna met een hartcoherentie-oefening. Dat is een ademhalingstechniek om de balans in het zenuwstelsel te herstellen en zo te ontspannen. Het werkt goed: ze heeft daarna een veel rustigere uitstraling. Ik geef haar de opdracht mee om dit dagelijks thuis te doen.

Vervolgens gaan we aan de slag met een aantal thema’s waarmee ze worstelt. Zo is ze geneigd om zich conflictvermijdend op te stellen en zegt ze zelden nee als haar iets wordt gevraagd. ‘Ik voel me snel verantwoordelijk,’ vertelt ze. We praten over hoe ze dat ervaart als werknemer, vriendin en moeder. Aan het eind formuleert Melissa haar wens om te leren meer voor zichzelf op te komen.

Herbeleven

Als we elkaar twee weken later zien, vertelt ze over een gesprek met haar vriend over haar angsten om hun gezin tekort te doen. Ik vraag haar wat ze daar fysiek bij voelt. En waar ze dat voelt. Melissa legt aarzelend een hand op haar borstkas: daar ervaart ze spanning.

Een soort druk, zegt ze, een zwaarte. Ik vraag haar: ‘Wanneer heb je dit gevoel eerder gehad?’ En ik leg uit dat ik niet ‘herinneren’ bedoel, want dat doe je met name met je hoofd, maar herbeléven, voelen. Melissa begrijpt het en sluit haar ogen.

Dan laat ze haar tranen stromen. Ze vertelt over dat gevoel van druk dat ze had als kind toen ze voor haar aan drank verslaafde moeder moest zorgen, die inmiddels is overleden. En de zorg om haar vader, die altijd te weinig geld heeft en dan bij haar aanklopt.

We gaan uitgebreid terug naar het moment waarop dit gevoel is ontstaan. Het besef dat ze niet meer dezelfde Melissa is als vroeger en dat daarom dat verantwoordelijkheidsgevoel er ook niet meer hoeft te zijn, zorgt zichtbaar voor opluchting. Na afloop ademt ze met een lach diep uit en is de blik in haar ogen zachter.

Verwaarloosde kat

Een paar dagen na deze intense sessie belt ze me. Ze droomde dat ze in haar ouderlijk huis een verwaarloosde kat aantrof. Ze haalde het beest er weg en gaf het een beter thuis. Met een dikke keel zegt ze: ‘Ik denk dat ik de kat ben.’

De volgende afspraak heeft ze een nieuwtje. ‘Mijn vader wilde weer geld lenen. Maar ik heb nee gezegd. En ik voelde me er niet eens schuldig om.’

In onze laatste sessies komen we uit bij de werkvraag waarmee ze zich meldde. Ze vertelt dat ze met haar vriend heeft gefantaseerd over wat zíj́wil, los van wat anderen verwachten of een goed idee vinden.

Bijna verbaasd zegt ze: ‘Hij heeft blijkbaar alle vertrouwen in me. En ik heb ontdekt dat ik mensen wil helpen, maar niet vanuit een door een ander opgelegde rol, zoals dochter of werknemer. Ik heb allerlei ideeën over een therapeutisch centrum in de natuur. Hoe het er precies gaat uitzien, weet ik nog niet. Mag ik je weer bellen als ik daar hulp bij nodig heb?’ Ik knik met een brede glimlach.

Door de juiste vragen te stellen, helpt een coach cliënten verder in hun ontwikkeling. In deze aflevering vertelt coach Léon Vastenburg over zijn gesprek met Melissa (31) en de vraag die voor een doorbraak zorgde.

Léon Vastenburg is Effortless coach. Bij deze vorm van holistische coaching gaat het om het herstel van het geestelijk en lichamelijk evenwicht. Vind een coach die bij je past op coachfinder.nl

Op leonvastenburg.nl/hartcoherentie staan enkele oefeningen.