Daarbij merkt Anthony dat hij een steeds korter lontje heeft gekregen; hij valt zomaar uit tegen mensen en ergert zich enorm aan de kleinste dingen. Daar wil hij graag met mij aan werken.
Training Coach worden: de eerste stap
- Leer wat coaching is en wat niet
- Leer de basis van effectieve methodieken
- Ontdek of je verder wilt leren voor coach
150,- incl btw
Terwijl hij praat, vraag ik me in stilte af waarom hij eigenlijk niet gewoon in zijn geboortestad werkt. Want hij vertelt liefdevol over zijn familie in Londen en hoe hij zich er elke maand weer op verheugt terug te gaan.
Graven in het verleden
Als Anthony na twee weken weer komt, vraag ik het hem: ‘Waarom ben je hier en niet daar?’ Hij valt even stil. ‘Goeie vraag,’ mompelt hij afwezig.
Als hij over iets anders begint, vraag ik hem terug te keren naar mijn vraag. Hij reageert kortaf: ‘Weet ik niet. Ik ga erover nadenken.’ Vervolgens zie ik Anthony maandenlang niet. Telkens als we een afspraak hebben, zegt hij af.
Als hij eindelijk weer komt, voelt hij zich minder gespannen, vertelt hij. Hij legt zijn afwezigheid uit: hij is echt in mijn vraag gedoken, want er móést iets gebeuren. Hij wilde af van dat constante stressgevoel.
Dus is hij gaan graven in zijn verleden om helder te krijgen wat er achter zijn keuze om hier te werken zit, door onder andere met zijn ouders over vroeger te praten.
Hij is erachter gekomen dat hij een dubbel gevoel heeft over Londen. Het is niet alleen de plek waar zijn familie woont en waar hij zich thuisvoelt, maar ook de stad die hij nog altijd associeert met die acht jaar waarin hij voor zijn gevoel niemand was.
Tussen zijn 12e en 20e stond Anthony’s leven namelijk in het teken van pijn en beperkingen. Zijn kaak was dusdanig vervormd dat hij een opzichtige beugel kreeg en een aantal kaakoperaties moest ondergaan. Twee keer werd zijn kaak daarna zo stevig gefixeerd dat hij weken nauwelijks kon praten en eten.
Die periode heeft hem enorm gevormd. Hij wilde ‘normaal’ zijn en zonder schaamte kunnen uitgaan en flirten. Zijn frustraties compenseerde hij met stoer gedrag dat soms uitmondde in vechtpartijen. Zo dwong hij respect af en voorkwam hij dat hij werd gepest.
Aan niemand liet hij iets merken van zijn onzekerheid. Zijn ouders zagen wel dat hij veranderde in die tijd, begreep hij nu voor het eerst. ‘Ik was ooit blijkbaar een open, vrolijk jongetje. Nu ben ik gestrest en heel vaak kwaad.’
Afzien en doorknallen
Door zijn verhaal vermoed ik dat er sprake is van een verstoorde identiteitsontwikkeling. Anthony heeft zichzelf tijdens een belangrijke fase van zijn leven niet volledig kunnen ontplooien. Een deel van zichzelf kwam niet meer aan bod.
We praten over de pijn die hij zichzelf nu al jaren oplegt door al dat harde werken. En in hoeverre die neiging is terug te voeren op de jarenlange fysieke en mentale pijn die hij heeft ervaren. Afzien, doorknallen en letterlijk tanden op elkaar: dat heeft hij zichzelf onbewust aangeleerd als ‘zo ben ik’.
Maar die rol is niet meer houdbaar, voelt hij. De spanning die het oplevert, wordt hem te veel. Het is tijd om daar los van te komen en te zoeken naar de lichtere kant in zichzelf die er ergens ook nog is. We spreken af dat we in de komende sessie op zoek gaan naar de vrolijke Anthony, die zich niet vastbijt in keihard werken.
Een paar weken later zien we elkaar online, want Anthony zit in Londen om te onderzoeken hoe het zou zijn om daar te werken. Hij vertelt het met een lach, waardoor ik al een glimp meen te zien van die open, vrolijke jongen van toen.
Anthony heet in werkelijkheid anders.
Door de juiste vragen te stellen, helpt een coach cliënten verder in hun ontwikkeling. In deze aflevering vertelt coach Machteld Wentzel over haar gesprek met Anthony (35) en de vraag die voor een doorbraak zorgde.
Weglopen of omarmen?
Ervaringen uit het verleden vormen ons. Sommige omarmen we, van andere lopen we weg – in Anthony’s geval letterlijk.
Als je het gevoel hebt een belangrijk deel van jezelf te zijn kwijtgeraakt, kun je een tijd- of levenslijn tekenen om een beeld te krijgen wanneer en waarom dat is gebeurd, vertelt lifecoach Machteld Wentzel. ‘Wat waren nare en fijne gebeurtenissen in je leven?’
Schrijf of teken vervolgens bij elke gebeurtenis wat je voelde. Was dat spijt, pijn, verdriet, geluk, vrolijkheid of trots?
Wentzel: ‘Praat er – als het even kan – over met mensen die je toen al kende. Misschien ontdek je dat een bepaalde gebeurtenis je heeft veranderd. Ga vervolgens op zoek naar wat er over is van je oude ik: in welke situaties komt die weer naar boven? Probeer tegelijkertijd te koesteren wat je levenservaring je heeft gebracht. Die balans vinden is niet altijd makkelijk, daar kan een coach bij helpen.’
Machteld Wentzel is lifecoach. Ze begeleidt mensen in hun zoektocht naar meer grip op het leven. Wil je zelf een coach? Vind iemand die bij je past op Coachfinder.nl
