In de manier waarop baby’s spelen zijn al aanwijzingen voor autisme te bespeuren, hebben Amerikaanse onderzoekers ontdekt. Ze gaven baby’s van twaalf maanden verschillende objecten in hun handjes: een rond metalen deksel, een grote plastic ring, een rammelaar en een plastic babyflesje, en keken hoe ze ermee speelden.
Training Autisme: wat je moet weten
- Leer je partner of kind met autisme beter begrijpen
- Leer hoe je rekening houdt met je eigen behoeften
- Met praktische adviezen voor het dagelijks leven van autisme-expert Els Blijd-Hoogewys
49,-
Het handjevol baby’s dat later de diagnose autisme kreeg, bleek inderdaad duidelijk anders te hebben gespeeld met de objecten. Zo lieten ze de voorwerpen vaker op tafel rondtollen en schommelen dan kinderen zonder stoornis, draaiden ze ze vaker alle kanten op, bestudeerden ze ze vanuit hun ooghoeken, of staarden er langer dan tien seconden naar. Daarnaast gebruikten ze ook ‘normale manieren’ om het speelgoed te verkennen – ermee op tafel slaan, schudden en in de mond stoppen.
Vooral de aparte manier van kijken naar de objecten heeft een sterk verband met autisme, zeggen de onderzoekers. Volgens hen zou dat kunnen komen doordat autisten visuele informatie niet goed kunnen filteren, en dus overspoeld raken door een enorme hoeveelheid details op hun netvlies. Vanuit je ooghoeken kijken is een manier om minder details binnen te krijgen.
Autism, oktober 2008
