Vraag 1: Wat maakt je angstig?
Anna Drijver: ‘Een mensenmassa. Zowel fysiek als qua gedachtegoed. Ik was op de Dam toen die Damschreeuwer de Dodenherdenking verstoorde, in 2010. Ik ga elk jaar, samen met een Joodse vriendin. We stonden op het hoekje bij Madame Tussauds en hij liep vlak langs me heen. Hij zag eruit als een orthodoxe Jood, met een hoed.
Ik weet nog dat ik dacht: wat een raar iemand, wat een gekke energie heb jij, volgens mij klopt dit niet en ben jij verkleed. Tegelijk vond ik het slecht van mezelf dat ik die dingen dacht. Toen die schreeuw kwam, uit het niets, was het alsof het onheil ter plekke ging losbarsten. Ojee, nu gaat het gebeuren en daalt er een enorme vlammenzee op ons neer – zo’n gevoel. Als een scène uit een actiefilm.
Er brak paniek uit, er vielen mensen en anderen liepen gewoon over hen heen. Het is ongelofelijk hoe snel zulke dingen gebeuren, en dat maakt me angstig. Het jaar daarop hebben we de Dodenherdenking overgeslagen. Ik vind het eng dat een groep mensen ineens iets kan doen of denken en zijn redelijkheid kan verliezen.
