Als een kind zegt dat het dood wil

Dat een kind niet meer wil leven, lijkt onvoorstelbaar. Ouders begrijpen de doodswens van hun kind daardoor vaak verkeerd, zeggen orthopedagogen van de Universiteit van Leuven. Vier veelvoorkomende misverstanden:

1 Kinderen doen zoiets toch niet

Niet waar. Juist door het kind niet serieus te nemen en het noodsignaal te negeren, kunnen gedachten uitgroeien tot concrete plannen.

2 Zeggen dat je dood wilt, is aandachttrekkerij of chantage

Eigenlijk doet het er niet toe of een kind echte zelfmoordplannen heeft of niet. Het uitspreken van een doodswens is een teken dat een kind op deze manier niet verder wil, en dat ouders of hulpverleners moeten ingrijpen.

3 Je moet niet met kinderen over dit soort onderwerpen praten

Veel ouders willen kinderen geruststellen door alleen de mooie dingen in het leven te benadrukken en bagatelliseren daarmee de problemen. Juist door de dood bespreekbaar te maken, kan er ruimte komen voor andere gedachten en nemen angst en verwarring af.

4 Ouders hebben schuld als een kind zelfmoord pleegt

Als een kind daadwerkelijk uit het leven stapt, is er een lang proces aan voorafgegaan waarin verschillende moeilijkheden zich opstapelden: psychiatrische problemen, problemen op school, pesterijen, agressie of misbruik in het gezin, plotselinge veranderingen. Eén persoon of instantie de schuld geven, is niet terecht. Iedereen heeft wél de plicht alarmsignalen serieus te nemen en waar mogelijk hulp te bieden.

Denk je over zelfdoding?

Denk je aan zelfmoord en wil je contact met een deskundige? Bel of chat anoniem met 113. De hulplijn is 24/7 beschikbaar, dus zoek hulp als je zelfmoordgedachten hebt: 0900-0113 of www.113online.nl