De vraag

Waarom praat niemand over mijn ziekte?

Geachte mevrouw,
Ik ben een vrouw van 45 jaar. Ik heb uitgezaaide borstkanker die nu stabiel is. De kankercellen ‘slapen’. Twee jaar geleden kreeg ik te horen dat 50% van patiënten met dezelfde aandoening de drie jaar niet zouden overleven. Ik ben nu twee jaar verder. Ik geniet met volle teugen van het leven, hoewel mijn leven behoorlijk op z’n kop staat. Ik doe de dingen die ik wil doen NU.

Ik stel niets meer uit. Ik sta iedere dag vrolijk op, yes ik ben er nog. Diep in mijn hart vrees ik het moment dat dat niet meer gaat. Ik kan me bijna niet voorstellen hoe het is om dood te gaan en hoe vreselijk het is om mijn naasten, man en kinderen, mar ook collega’s en vrienden zo’ n verdriet te zien hebben.

Nu praat niemand meer over mijn ziekte, het lijkt alsof men het ver weggestopt heeft. Voor iedereen lijkt het leven gewoon door te gaan. Maar hoe is het als het stopt?
Vriendelijke groet,
Catharina

Het advies

Beste Catharina,
Met oprecht medeleven en respect heb ik jouw mail gelezen. Het doet mij goed te vernemen dat jouw borstkanker nu stabiel is. En dat je met volle teugen van het leven geniet, je vrolijk bent en die dingen doet die jou na aan het hart gaan. Dit ondanks de zeker ook moeilijke momenten die deze aandoening met zich meebrengt. Dat je plezier uitstraalt is voor jouw naasten, jouw man en kinderen, jouw collega’s en vrienden ongetwijfeld fijn om mede te beleven, hetgeen hun zorgen om jou voor hen ook draaglijk maakt.

Daarnaast begrijp ik ook jouw angst. Natuurlijk wil jij niets liever dan jouw geliefden gelukkig zien. Met de wijze waarop jij nu in het leven staat, breng je dat ongetwijfeld teweeg. Houd dus vooral je positieve kijk op het leven. En laat je niet afleiden door belemmerende gedachten over anderen, die zoals je aangeeft niet over jouw ziekte willen praten.

Wellicht dat ze het onderwerp niet aanroeren uit zelfbescherming en de wil alle angsten en zorgen om jou uit te bannen, om vooral de confrontatie met hun verdriet om jou niet aan te hoeven gaan. Zeker daar waar het je naasten betreft.

Buitenstaanders die het thema bewust of onbewust niet aansnijden doen dat misschien wel uit onbeholpenheid of onwennigheid. Om welke groep het ook gaat, maak altijd jouw behoefte kenbaar als je over borstkanker wilt praten. En richt je energie en aandacht vervolgens op die mensen van wie je empathie en een luisterend oor ervaart.
‘Maar wat als? Wat als het toch eens stopt?’ Eerlijk gezegd is dat een vraag die voor niemand van ons echt te beantwoorden is. Wel weet ik dat Elisabeth Kübler-Ross een aantal boeken over sterven heeft geschreven. Boeken waar ze heel mooi en warm haar onderzoekservaringen beschrijft en die zeker interessant zijn om eens in te kijken.

Beste Catharina, ik hoop van harte dat je jouw positieve kijk en instelling weet te behouden en dat je nog zeer, zeer lang van jouw leven en al jouw geliefden mag genieten.

Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg

 

Meer weten over dit thema? Bekijk Vriendschap
Vind een betrouwbare coach via Coachfinder
Coachfinder

Vind een betrouwbare coach via Coachfinder

Coaching is een belangrijke stap in zelfontwikkeling. Maar de juiste coach vinden blijkt nog niet zo eenvoudig. Coachfinder helpt je in je zoektocht naar een coach die bij je past.

Vind je ideale coach
Deel dit artikel:
9 mei 2008 | Laatst gewijzigd op 24 april 2020

Lees ook deze artikelen

Zo belangrijk is het om een overledene te herdenken
Artikel

Zo belangrijk is het om een overledene te herdenken

Hoe geef je vorm aan pijn en rouw als je iemand bent verloren? Een herdenkingsritueel kan helend zijn. ‘Een overleden dierbare h...
Creatiever en relaxter: dit doen bomen voor je brein
Branded content

Creatiever en relaxter: dit doen bomen voor je brein

Wandelen in de natuur werkt niet alleen stressverlagend, bomen zouden ook nog eens ontstekingsremmende stofjes uitscheiden. Over d...
Hoe normaal ben jij? Meer ruimte voor neurodiversiteit
Artikel

Hoe normaal ben jij? Meer ruimte voor neurodiversiteit

Onze maatschappij is gericht op mensen met een gangbaar, oftewel neurotypisch brein, terwijl lang niet iedereen dat heeft. Waarom ...
Hoe normaal ben jij? Meer ruimte voor neurodiversiteit
Artikel

Hoe normaal ben jij? Meer ruimte voor neurodiversiteit

Onze maatschappij is gericht op mensen met een gangbaar, oftewel neurotypisch brein, terwijl lang niet iedereen dat heeft. Waarom ...
David heeft prosopagnosie: ‘Ik herken mijn spiegelbeeld niet eens’
Artikel

David heeft prosopagnosie: ‘Ik herken mijn spiegelbeeld niet eens’

Een politieserie volgen is voor hem een hele toer en op straat loopt hij zo aan zijn vrienden voorbij. David Bisschop Boele (44) h...
Zwijgen of ingrijpen
Kort

Zwijgen of ingrijpen

Iemand maakt een racistische opmerking, ongewenste seksuele toespeling of gedraagt zich asociaal in het verkeer of op straat. Hoe ...
‘Patiënten hebben behoefte aan regie’
Interview

‘Patiënten hebben behoefte aan regie’

Vermoeidheid, verdriet, angst, boosheid: de psychische klap van kanker trilt vaak nog lang na. Wat vooral helpt, is de regie over ...
David Grossman: ‘Het besef van de dood maakt het leven intens’
Interview

David Grossman: ‘Het besef van de dood maakt het leven intens’

Het verdriet om zijn gesneuvelde zoon is er elke dag, nu al zes jaar lang. Toch is David Grossman niet opgehouden te schrijven. En...
‘Ik vond het heel moeilijk om iets over haar dood te zeggen’
Artikel

‘Ik vond het heel moeilijk om iets over haar dood te zeggen’

Leren praten over verlies, het delen van ervaringen en steun geven en krijgen. Leerlingen die in hun naaste omgeving iemand hebben...
Ik houd mijn baan niet meer vol
Advies

Ik houd mijn baan niet meer vol

Beste Jolet,Ik (vrouw) ben fulltime buschauffeur, maar ik kan het niet meer volhouden. Aan een ongeluk waarbij een vrachtwagen met...
7501