De vraag

Relatie in het slop

Beste Annette,

Ik ben een getrouwde vrouw van 39 jaar en heb een dochter van 5. Ik ken mijn partner al 14 jaar. In het begin was seks mogelijk, maar voor mij nooit echt plezierig (altijd pijnlijk en verkrampt). Onze relatie zit nu in het slop, door verbouwingen die jaren aanhouden, geen aandacht meer voor elkaar hebben en het aktieve leven van mijn man, dat ik niet bij kan houden. Praten met hem is bijna niet mogelijk, want hij is geen prater maar een doener.

Vorig jaar ben ik in contact gekomen met een mannelijke collega op mijn werk. Ik vertelde mijn verhaal, hij luisterde naar me, gaf advies, steunde me etc. Ik werd verliefd op hem, maar hij wilde juist helpen het huwelijk nog te redden. Maar wat ik ook deed, aanzet tot praten, het hielp allemaal niet meer.

Na een paar maanden heb ik mijn man opgebiecht dat ik verliefd geworden was op die collega. Ik wist toen nog niet of het wederzijds was, hoewel ik wel merkte dat hij het leuk vond als ik kwam. Mijn man bleef stoïcijns onder deze mededeling en ging gewoon door met klussen. Bij navraag wist hij zich geen raad met de situatie en dacht dat de beste oplossing was er niet te veel aandacht aan te besteden, zodat het vanzelf wel weer over zou gaan.

Inmiddels ken ik deze collega een stuk beter en relationeel zijn we dichter bij elkaar gekomen, omdat hij ook zag dat mijn huwelijk bergafwaarts ging en niet meer te lijmen was. Uiteindelijk liet hij zijn verliefdheid voor mij ook toe en zijn we met elkaar naar bed gegaan en het was zo fijn, zo prettig en heerlijk warm en: zonder pijn. Toen mijn partner erachter kwam wat er gebeurd was, kon ik wat spullen pakken en werd ik direct het huis uitgezet.

Nu krabbelt mijn man terug, zegt dat hij nog steeds van me houdt en dat hij me niet kwijt wil. Hij wil me deze misstap vergeven. Maar ik twijfel enorm, want ik wil niet meer terug naar dezelfde situatie, met spanningen, twijfel, ruzie waarin we nu al jaren verkeren.

Mijn vraag is nu: Kan het zo zijn dat twee partners seksueel niet bij elkaar passen vanwege de grootte van de penis? Mijn man is veel groter geschapen dan mijn vriend. Kan dit de reden voor de jarenlange pijn zijn of is door verliefdheid de pijn weggebleven met de gemeenschap van mijn vriend? En hoe vind ik kracht om de juiste beslissing te nemen. Elke keer gebeurt er namelijk wel weer iets waardoor ik ga twijfelen. Mijn dochter lijdt onder de situatie en claimt ons beiden nu meer dan ooit, ik weet ook niet of ik met haar alleen samen kan leven. Er zijn dagen dat ik dat als uitdaging zie, maar nu zie ik het even niet meer.

Graag advies in deze moeilijke kwestie.

Stel ook een vraag

Opslaan

Het advies

Annette Man-Mul

Beste mevrouw,

Om direct antwoord te geven op uw vraag: het komt nauwelijks of nooit voor dat twee volwassen partners niet bij elkaar zouden passen vanwege de 'grootte' van de penis. Wel is het verschijnsel 'vaginisme' bekend. Dit komt vaak voor bij psychische verkramping: het niet kunnen of durven toelaten van de partner, meestal omdat de relatie in psychisch opzicht niet intiem verloopt.

Een droge vagina, met pijnlijke penetratie tot gevolg, is zo'n verschijnsel. Vaak komen twee partners dan in een vicieuze cirkel terecht: omdat het vrijen de vorge keren niet prettig verliep, gaan ze al opzien tegen de vrijage, met alle spanningen van dien. Het verbaast me dan ook niet dat u met uw collega wel een fijne, warme ervaring had qua vrijen. Hoe pijnlijk ook voor uw man: het 'onvermogen' om te kunnen vrijen zit niet in uzelf!

Natuurlijk voelt u zich innerlijk verscheurd, omdat u een dochtertje heeft en getrouwd bent met uw man. Ondanks alle verbouwingen en ontstane 'afstand' tussen u beiden wilt u misschien het liefst dat alles 'goed' komt tussen u en uw man. Blijkbaar wil uw man dit ook, ondanks al het geleden leed.

Ik zou u beiden dan ook een relatietherapeut adviseren om te kijken of datgene wat u fundamenteel mist, maar wel nodig hebt in uw huwelijk, haalbaar is. Uw verliefdheid en relatie met uw collega heeft dit in u wakker gemaakt. Uw gevoelens kunt u nu niet meer ontkennen, in welke situatie dan ook! Maar blijkbaar wil uw man ook u terug en hiervoor zal ook hij moeten willen kijken naar zijn aandeel, waar en wanneer en hoe het tussen jullie is 'scheef' gegroeid. Het seksuele is niet het probleem op zich, maar wel de symbolische uitingsvorm. Bijvoorbeeld: ga voor uzelf na, waarom u hem (letterlijk) niet in u kon toelaten? Als u nog wilt proberen of uw huwelijk haalbaar is, dan zult u, hoe moeilijk ook, de relatie met uw collega volledig moeten stopzetten. Pas dan komt u erachter of uw huwelijk haalbaar is.

Hoe moeilijk ook: als u twijfelt tussen twee mannen, dan heeft uw man het eerste 'recht'. En besef ook: als u nu kiest voor de nieuwe relatie, dan is het mogelijk dat er over een aantal maanden/jaren altijd een onbestemd, niet afgerond gevoel bestaat omtrent uw huwelijksrelatie. Ik bedoel dit allesbehalve zakelijk en weet hoe vreselijk moeilijk de situatie is: Maar óf uw huwelijk is, met vallen en opstaan, te redden, óf u onderzoekt beiden die mogelijkheid en komt erachter dat het niet (meer) haalbaar is. Maar: u kunt hoe dan ook pas aan een nieuwe relatie beginnen als u levenslang het gevoel heeft: ik heb er alles aan gedaan om mijn huwelijk nog te redden. Dat gevoel van: 'er alles aan gedaan' is natuurlijk persoonlijk. Die grens kunt u alleen zelf bepalen.

Tot slot: laat uw kind niet de reden zijn om bij uw partner te blijven. Onthoud: als je dat doet, dan maak je je kind verantwoordelijk voor je huwelijk en geen enkel kind kan uiteindelijk die verantwoordelijkheid dragen!

Veel sterkte,
Annette Man-Mul

Meer weten over dit thema? Bekijk Liefde en relaties

Training Houd me vast (voor jou en je partner)

Training