Met de vriendin van mijn zoon is geen goed gesprek te voeren, laat staan een relatie op te bouwen. Hij zegt dat ze alleen tegen mij zo afstandelijk doet. Hij belt mij minder vaak en ik mis die vertrouwelijke gesprekken enorm. Het maakt me onzeker en ik ben bang om hem kwijt te raken.
Wat goed dat je deze vraag stelt. Hij gaat over de afrondende opvoedingstaak van moeders en is van belang voor een levenslange open relatie tussen jou en je volwassen zoon, tussen je zoon en zijn partner, tussen jou en je schoondochter en voor de relaties met hun eventuele kinderen.
Als moeder ben je de eerste vrouw in het leven van je zoon. Feitelijk blijf je dat, maar psychologisch moet je je plek overdragen aan de levenspartner die je zoon kiest. Dat doe je door letterlijk tegen hem te zeggen dat je ruimte wilt maken voor haar.
Daardoor geef je hem de vrijheid om onder andere als eerste met haar te delen wat hem raakt en bezighoudt, en om met haar samen zijn leven in te richten.
Vervolgens bespreek je wat gebruikelijk was (bijvoorbeeld het telefoneren) en wat jullie wederzijdse verwachtingen zijn, en maak je nieuwe afspraken. En blijf vanaf nu regelmatig jullie belangen bespreken met je zoon.
Door deze concrete actie zal je schoondochter ruimte ervaren, ook voor een goede relatie met jou. En je raakt je zoon niet kwijt. Hij zal je dankbaar zijn omdat je hem het laatste zetje naar volwassenheid gaf.
