Puberzoon worstelt met gevoelens
Beste Kees,
Als mijn zoon van 15 ergens mee zit, of bang is, wordt hij vaak kwaad.
Ik probeer te achterhalen wat er is en vraag wat hij voelt – behalve boosheid. Maar dan wordt hij nog bozer. ‘Waarom wil jij het altijd over gevoelens hebben? Dat zijn mijn gevoelens, daar heb jij toch niks mee te maken,’ zegt hij dan. Hij ontkent dat hij bang is of zich zorgen maakt.
Waarom kan hij alleen de emotie woede uiten, en lukt het hem niet andere emoties te laten zien? Zijn jongere broer kan dat wel, die zegt gewoon dat hij gestrest is voor een toets, of bang is voor spinnen. Maar hun vader wordt ook vaak boos als er iets is.
Kunnen ze niet bij hun gevoel komen, begrijpen ze de emotie niet of is het niet mannelijk om bang te zijn en worden ze dan boos? Hoe kunnen ze meer met zichzelf meeleven, in plaats van boos te worden? En wat kan ik doen om hen daarbij te helpen?
Met vriendelijke groet,
Marlies