Nieuwe relatie geeft te veel gezeur
Beste mevrouw Vening de Waal,
Ik ben nog niet zolang gescheiden en wat ik ‘vreesde’ is gebeurd. Ik voel me heel goed nu er rust is en ik geniet van het lezen van een boek, het tv-kijken en het bijhouden van nieuws op internet.
Ik wandel af en toe met een vriendin, fiets wat en soms komt er iemand op visite. Ik vind het allemaal prima maar ik mis uiteraard (af en toe!!) een man om me heen en dan met name voor de intimiteit die ik nu mis.
Maar… ik word al moe als ik eraan denk een man te leren kennen, me aan te passen aan hem, zijn vrienden en familie te leren kennen en me ook weer aan te passen aan hen. Daarom denk ik .. laat maar. De ideale man bestaat niet en ik heb geen zin in ergernissen die misschien ontstaan na de verliefdheidsfase.
Toch besef ik heel goed dat ik niet zonder intimiteit zal kunnen op den duur. Ik ben namelijk pas voor in de 40. Hoe kom ik van die bank zonder me te forceren? Of kan ik beter een jaar op de bank blijven hangen totdat het gevoel vanzelf naar boven komt dat ik klaar ben voor het totaalpakket en niet af en toe een arm om me heen?
Groet,
K
Beste K,
Wanneer ik je vraag lees, begrijp ik dat je na een zware periode echt aan het bijkomen bent. Hoewel je je gevoelens niet expliciet benoemt, pik ik tussen de regels door wel nog wat woede en verdriet op. Klopt dit?
Ik kan me goed voorstellen dat je scheiding een behoorlijke emotionele wissel op je heeft getrokken. Daarom is het ook goed dat je je wonden laat helen en jezelf emotioneel verzorgt. Het verwerken van een scheiding is rouwen en kost tijd. En ja, toch kun je ook dan die intimiteit missen – en een man om je heen.
Tegelijkertijd zeg je dat je er niet aan moet denken dat je, als je een man leert kennen, je aan hem moet aanpassen en dat je de ergernissen vreest die misschien gaan ontstaan na de verliefdheidsfase. Dan vraag ik mezelf wel af waarom je zo tegen relaties met mannen aankijkt. Kan het zijn dat deze veronderstelde gang van zaken in een nieuwe relatie jouw persoonlijke ervaring is in één of meerdere vorige relaties?
Als dit zo is, dan komt het op mij over alsof je nog volop bezig bent met het rouwen om de relatie die geëindigd is in de scheiding, of misschien zelfs met relaties ervoor die soortgelijk verliepen. Grote kans dat als je op dit moment opnieuw een relatie zou aangaan, je jezelf op de korte- tot middellange termijn geconfronteerd ziet met dat wat je vreest – simpelweg omdat je het zelf creëert (je draagt het met je mee, je stuurt er zo onbewust op aan).
Betekent dit dat je nu moet gaan wroeten en moet kijken naar waar het mis is gegaan? Ik raad je aan om een aantal zaken echt voor jezelf uit te zoeken. Dit kun je doen in een aantal gesprekken met goede vriendinnen, vrienden en familie. Mensen die je vertrouwd en waar je mag zijn wie je bent.
De vragen die ik je wil meegeven zijn: ‘Hoe zou je onze vriendschap/relatie op zijn best beschrijven? Wat is mijn bijdrage aan onze vriendschap/relatie? Wat zijn belangrijke voorwaarden van onze vriendschap? Wat waardeer je in mij en onze vriendschap? Wat valt je op aan mij en mijn liefdesrelaties?’
Vooral deze laatste vraag vergt een goede dosis lef. Noteer de uitkomsten van deze gesprekken voor jezelf, zodat je hierop kunt reflecteren aan de hand van de vragen: Wat zeggen deze uitkomsten over mij en over de manier waarop ik in goed werkende relaties fungeer? Wat maakt mij bijzonder? Wat is er nu echt belangrijk in relaties voor mij? Wat kan ik hiervan leren bij een eventuele zoektocht naar een toekomstige partner?
Ik verwacht dat je door deze inzichten ook beter inziet waar je nu echt staat na je scheiding en welke ingrediënten in een toekomstige relatie positief belangrijk voor je zijn, zodat je die kunt nastreven. Het nastreven van positieve dingen werkt doorgaans veel beter dan het vermijden van de dingen die je vreest. Ik wens je hier heel veel succes bij, als je er aan toe bent.
Vriendelijke groet,
Nicole Vening-de Waal
