Ik heb nare herinneringen aan mijn overleden broer

Van een jong meisje kan niet worden verwacht dat ze medelijden heeft met haar grote broer als die haar kwetst. Het is heel jammer dat uw ouders u destijds niet konden troosten. Vermoedelijk werden ze te zeer in beslag genomen door de zorgen over hun zoon.
Zijn tragische dood zal uw moeder veel verdriet hebben gedaan en ze mist hem vermoedelijk nog steeds. Ik denk dat al die emoties de herinnering aan zijn moeilijke kanten hebben verdrongen. Als u toch meer begrip wilt, kunt u dat misschien beter zoeken bij familieleden dan bij uw ouders. Wat betreft de relatie met uw moeder is mijn advies: laat het los, probeer te begrijpen dat ze te weinig aandacht had voor haar tweede kind, omdat het eerste zoveel problemen met zich meebracht.
Om het beeld van uw broer te nuanceren zou het helpen als u nu, als volwassene, alsnog zou kunnen begrijpen hoe moeilijk het leven voor hem was – op school kon hij niet meekomen en hij joeg steeds mensen tegen zich in het harnas – maar ik begrijp dat dit voor u heel moeilijk is.