Hai Nick,
Dank voor je leuke reactie en je vraag. Bij de beantwoording ervan loop ik een beetje vast op het volgende. Als ik zo de eerste alinea lees dan krijg ik de indruk dat je het allemaal wel naar je zin hebt met je hobby’s, maar dat je wel een foto-inplak achterstand hebt. In het licht van een emotionele gebeurtenis, zoals het wegvallen van een vroegere partner meestal is, is dat niet zo verwonderlijk… Hierop zou ik zeggen, analyseer voor jezelf waarom je daar voor je eigen gevoel mee aan de gang ‘moet’ en als dat eigenlijk nu niet zo essentieel is, laat het dan. Gun jezelf de tijd en ga er mee aan de slag als je er zin in hebt. Belangrijk is dan dat je jezelf tot dan niet langer ‘kwelt’ met het ondermijnende trio van schuld, spijt en schaamte!!!
Dan schrijf je dat je vriendin aandringt op een opruimactie… Wil jíj ook een opruimactie? Het gaat er naar mijn mening om dat je het zo om je heen ‘maakt’ dat het aan jouw behoeften beantwoordt (en aan de behoeften van degenen met wie je samenwoont) en dat je die dingen doet die je wil doen…
Voor zover je dan toch zelf last hebt van het gebrek aan kubieke meters en er zelf klaar voor bent om ruimte te scheppen, moge het volgende je dienen:
Hoe zekerder je bent van het feit dat je iets niet meer nodig hebt, hoe makkelijker je het kunt loslaten. Maar als je aan alles hangt, dan hou je het vol (om je heen maar ook in je hoofd/in je systeem) en is er geen ruimte voor iets nieuws. Dat geldt fysiek maar – daar ben ik van overtuigd – ook spiritueel (denk aan de uitdrukking over de ene deur die je dicht doet en de andere die dan open gaat).
Misschien helpt het je bij het maken van keuzes om jezelf de vraag te stellen: ‘Wil ik hier aan vasthouden of wil ik verder?’ Of de vragen: ‘Mag dit item me mijn leefomgeving “kosten”?’ cq ‘Is dit het waard om bewaard te worden?’, niet voor je werken)
En als je meters nodig hebt voor het traject van het organizen zelf…… Tja desnoods stapel je ‘de rest’ nog verder op (totdat je daar aan toe komt), creëer je op die manier meters en ga je dan beetje bij beetje alle stapels te lijf.
Hou daarbij voor ogen:
1. Kijk niet op tegen de berg, maar doe beheersbare, overzichtelijke en reële beetjes per keer (in vijf minuten kun je al best veel doen en je zult merken dat als je het jezelf eenmaal toestaat om spullen weg te werken dat je in een soort flow terecht kan komen waardoor het makkelijker gaat!)
2. Maak het ook onderweg (naar de bergtop) leuk: zorg voor goede muziek als je gaat organizen, voor je favoriete drankje en voor een comfortabele stoel als je door stapels papier, ordners of wat dan ook heen gaat. (Zodat je niet gelijk na het eerste uur ‘gebroken’ bent).
Tenslotte nog een tip uit de praktijk. Meestal zijn de bovenste documenten en de dichts bijzijnde stapels het meest actueel. Als je daar bijvoorbeeld polisbladen in tegen komt die je wil archiveren, dan is het vaak zo dat dan ook je verzekeringsordner te vol is… Vandaar dat het soms het beste werkt om als het ware bij de oudste eenheden (in ordners / kasten) te beginnen: daar kun je meestal het snelst de meeste ruimte creëren zodat je met de te archiveren spullen terecht kan.
Tot zover mijn poging tot een handreiking: ik ga er graag van uit dat ie voor nu volstaat!
Ik wens je veel geluk en suc6 met je traject.
doei,
Manita Overweg
Professional Organizer
www.utime.nl
Heeft u te veel spullen, te veel vrienden, te veel verplichtingen? Tijd om schoon schip te maken! Plusabonnees vroegen persoonlijk advies aan professional organizer Manita Overweg.
