Mijn nieuwe baas irriteert me enorm
Beste Nick Borgerdijn,
Sinds 4 maanden ben ik werkzaam voor een nieuwe werkgever. Mijn relatie met mijn teamleider is echter niet zoals ik hem graag zou zien.
Ik heb moeite met zijn gevoel voor humor en zijn harde woorden. Voorbeelden zijn: ‘Wat ben jij lui zeg!’ (tegen iemand die bezig is met revalideren en halve dagen werkt) of: ‘Wat ben je toch lomp!’ (tegen iemand van wie per ongeluk de leuning van de stoel afbreekt waardoor hij koffie over zich heen morst). Deze mensen vinden het zelf ook niet zo leuk dat hij dit zegt, maar iedereen lacht er wel gewoon om. Op een dwingende toon wil mijn teamleider ook graag de baas spelen.
Mijn vader had soortgelijke trekjes, waardoor ik hier zeer allergisch op reageer. Ik ga hem uitdagen als ik niet goed in mijn vel zit. Ondanks dat ik weet dat het niet handig is, lukt het me niet altijd me in te houden. Wat kan ik het beste doen in deze situatie? In een gesprek aankaarten wat ik van zijn gedrag vind, me inhouden en op mijn tenen lopen of wellicht gewoon een andere baan zoeken?
Met vriendelijke groet,
Mimi
Beste Mimi,
Als jouw teamleider werkelijk zo bot is als jij beschrijft, dan denk ik niet dat je door hem te vertellen wat je van hem vindt dichter bij elkaar zult komen. Je gaat dan niet uit dat gesprek krijgen wat je van hem nodig hebt.
Moet je je dan maar inhouden en je ongenoegen oppotten? Nou nee, dan blijf jij ermee zitten want je hebt er wél last van. Dus maar op zoek naar een andere baan? Tja, als je door deze situatie iedere dag met forse tegenzin naar je werk gaat, dan is dat uiteindelijk een optie waardoor je in ieder geval beter voor jezelf zorgt. Maar ík zie nog een andere weg, die je veel meer kan opleveren.
Jij ervaart jouw teamleider als bot en daar heb je last van. Natuurlijk moet ook een teamleider zich gedragen, net als ieder mens. Zo simpel is dat. Botte opmerkingen zijn niet aangenaam, maar niet verboden – er zijn bosjes mensen op de wereld die zich bot gedragen. Daar komt bij dat een arbeidsrelatie een bijzonder soort relatie is, waarbij je elkaar meestal niet kunt uitkiezen maar je collega’s min of meer een gegeven zijn. Kort gezegd: je zult het in beginsel moeten doen met wat er is. De vraag is dus: hoe doe je dat?
En zo kom ik bij jou uit. Hoe kun jij hiermee omgaan? Je schrijft dat je zeer allergisch reageert (je vader had immers zulke trekjes). Als je als kind zulke pijnlijke ervaringen hebt gehad, dan kan dat ook later in je leven een gevoelige plek blijven. Telkens als zich iets voordoet wat je aan die oude pijn doet herinneren, reageer je weer vanuit dezelfde oude allergie. Je reactie is zo een patroon geworden dat je gevangen houdt, omdat je je er telkens weer door laat bepalen. Het wordt de bril waardoor je kijkt. En daarom heb je nu meer last van je teamleider dan nodig is. Hoe kun je je daarvan bevrijden?
Het verleden kun je niet overdoen. Maar je kunt wel de wonden die in jouw gezin van herkomst ontstaan zijn goed gaan verzorgen, zodat het nette littekens worden waar je geen last meer van hebt. Daarvoor is nodig dat je met aandacht, mildheid en vriendelijkheid gaat leren kijken naar je eigen pijn.
Als je te maken hebt gehad met een vader die onveilig was, dan heb je mogelijk sterke antennes ontwikkeld voor wat er om je heen gebeurt. Nu gaat het erom je antennes ook naar binnen te richten. Door met vriendelijkheid naar je eigen pijn te kijken kun je deze steeds beter leren kennen en ontdekken wat jij voor jezelf nodig hebt om er goed voor te zorgen. Zodra je hierin stapjes gaat zetten, zul je merken dat je je in het contact met je teamleider ook meer op je gemak gaat voelen en minder last hebt van zijn botheid.
Vriendelijke groet,
Nick Borgerdijn
