Mijn man heeft de vriendschap voor mij beëindigd
Beste Pieternel,
Ik ken mijn man ruim dertig jaar. Hij is 46 en ik ben 47. Een vrouw heeft tegen hem gezegd dat ze meer dan gemiddeld voor hem voelt. Hij voelt ook veel voor haar, alleen op vriendschappelijke basis. Zij zou meer willen. Hij is een tijd met haar omgegaan. Bij mij heeft dat veel onzekerheid gegeven, angst om verlaten te worden en de neiging een negatief beeld over mezelf te vormen.
We konden er wel over praten. De ene keer ging dit beter dan de andere keer. Uiteindelijk heb ik een brief geschreven aan die vrouw en aan mijn man gevraagd de brief voor te lezen. In de brief heb ik gezegd dat ik het waardeer dat ze vriendschappelijk met elkaar omgaan. Ook heb ik aangegeven dat deze gebeurtenis me erg op mezelf heeft teruggeworpen, op mijn angst om te worden verlaten. Zij heeft mijn brief nooit beantwoord en sindsdien is mijn vertrouwen in haar helemaal beschadigd.
De vriendschap heeft geen voortgang kunnen vinden omdat mijn man zich er uiteindelijk ook niet happy bij voelde, omdat het te veel spanningen tussen ons gaf. De vrouw waarmee hij omging heeft uiteindelijk het initiatief genomen de vriendschap tussen haar en mijn man te beëindigen omdat het ook daar te veel spanning gaf. Ik voel me nog steeds erg genegeerd door haar omdat ze mijn brief niet heeft beantwoord. Ook ben ik erin teleurgesteld dat mijn man toch vriendschap met haar wilde, terwijl hij weet dat ik het er moeilijk mee heb en dat hij niet degene is geweest die het initiatief heeft genomen om de vriendschap te beëindigen.
Gelukkig laat de tijd toe dat ik er minder emotioneel onder ben, echter een plek krijgen zal het niet. Wel ben ik sindsdien heel erg aan het nadenken wat mijn behoeften zijn en ben ik tot inzicht gekomen dat ik mijn behoeften kan laten wijken om het een ander naar de zin te maken. Dit zie ik als een positieve kant. Mijn vraag aan u is hoe ik dit toch een plek kan geven. Ik hoop dat het verhaal duidelijk is.
Elisa