Mijn kind ‘steelt’
Mijn zoon (5) neemt stiekem klein speelgoed mee van school en van vriendjes. Als ik hem daarmee confronteer, doet hij net of hij niet weet hoe het in zijn zakken is gekomen. Wat doe ik daaraan?
Mijn zoon (5) neemt stiekem klein speelgoed mee van school en van vriendjes. Als ik hem daarmee confronteer, doet hij net of hij niet weet hoe het in zijn zakken is gekomen. Wat doe ik daaraan?
Kleuters beseffen vaak nog onvoldoende dat ze dingen van een ander niet mogen meenemen. Ze kennen de regel dat je niet mag stelen wel, maar het naleven daarvan is nog moeilijk. Ze handelen vanuit een extern geweten: iets mag niet omdat je ouders dat zeggen. En tja, die zijn er op school of bij een vriendje thuis vaak niet bij.
Je zoon wil met het meenemen van de spulletjes zeker niet opzettelijk iemand benadelen. Het besef van dat effect komt pas rond het 6e, 7e jaar. Dan ontwikkelen kinderen een intern geweten en gaan ze dingen laten omdat ze het zelf onjuist vinden.
Voor zijn gewetensontwikkeling is het belangrijk om heel duidelijk met je zoon af te spreken dat hij voortaan niets meeneemt zonder te vragen of het mag. Doet hij het toch, bespreek dan heel rustig wat er gebeurd is. Soms deed een kind het echt per ongeluk.
In andere gevallen is het goed te ontdekken wat de reden is van het meenemen. Wilde hij indruk maken? Het heel graag hebben? Op welk moment gebeurde het meenemen? Is hij daar open over, waardeer dan zijn eerlijkheid.
Breng de spulletjes daarna samen terug en maak samen excuses. Je kind leert zo dat wat hij deed verkeerd was, maar wel kan worden hersteld.