Mijn dochter (8) kan erg boos worden ‘om niks’. Als haar broertje bijvoorbeeld aan haar spullen zit, kan ze enorm tegen hem uitvallen en er valt dan niet met haar te praten. Ik probeer vaak te ontdekken wat er aan de hand is, maar ze laat niet veel los. Hoe kan ik haar helpen om minder boos te worden en haar leren om over haar gevoel te praten?
Heel mooi dat je begrijpt dat er vaak iets anders achter boosheid van een kind zit en haar probeert te helpen door daarnaar op zoek te gaan en erover te praten. Dat lukt alleen meestal niet als ze nog te veel in haar boze emoties zit. Op het moment zelf verwoorden dat je denkt dat er iets anders speelt en zo nodig corrigeren op haar gedrag tijdens zo’n boze bui, is voor dan genoeg.
Soms heb je zelf wel een idee en kun je dit aangeven, er begrip voor tonen en een oplossing zoeken (moe, overprikkeld, gefrustreerd): ‘Luister, je broertje kan het niet helpen dat jij zo moe bent. Wat kunnen we doen zodat je een beetje kunt bijkomen?’ En anders helpt het ook vaak om op een fijn en rustig moment, als de emotie er niet meer is, te kijken of je kunt ontdekken wat er meespeelde. Tijdens de afwas, een potje pingpong of liggend naast haar op bed kun je vragen: ‘Was er iets anders wat maakte dat je zo boos was vanmiddag?’ of: ‘Zou het kunnen dat….’
Push haar niet. Als ze een ingangetje geeft, vraag je door. Samen kun je dan ook een plannetje maken voor als zoiets weer speelt. Geef daarnaast het goede voorbeeld door af en toe iets te delen en aan te geven waarom dat fijn voor je is.
