Ik ben net hersteld van een depressie. Tijdens die periode was ik nogal kritisch over andere mensen. Dat kwam voort uit mijn angst om afgewezen te worden, maar achteraf schaam ik me ervoor. Nu heeft mijn dochter van 13 dat gedrag overgenomen; ze oordeelt over alles en iedereen. Ik probeer daar met haar over te praten maar dring niet tot haar door. Hoe kan ik deze verdrietige ontwikkeling op een goede manier aanpakken?
Ik begrijp dat u schrikt van dit negatieve gedrag en het wilt veranderen. Een andere kwestie is dat u meent dat ze die negatieve houding van u heeft overgenomen. Terwijl daar heel andere verklaringen voor kunnen zijn. Het meisje kan zich bedrukt hebben gevoeld door uw ziekte; nu het thuis weer veilig is, wordt ze als reactie extra dwars. Het kan ook best zijn dat ze deze zelfde negatieve periode had gekend als u nooit ziek was geworden. De kans is immers groot dat een meisje van 13 zich gaat afzetten met zwart-wit oordelen. Het is wel een teken van een gezonde ontwikkeling naar zelfstandigheid dat ze zich niet ijverig voegt naar haar moeders wensen.
Probeer er niet te zwaar aan te tillen. Zet dat schuldgevoel aan de kant en reageer rustig op de oordelen van uw dochter. Haar goede inborst komt vast vanzelf weer boven. Misschien helpt het om haar te stimuleren met vrienden op te trekken en meer te gaan sporten of een hobby te zoeken, zodat haar zelfvertrouwen groeit.
