Met mij gaat het altijd fantastisch

Beste Ellen,
Je hebt je altijd zo kranig gedragen dat het een tweede natuur van je is geworden. Maar ondanks dit overlevingsmechanisme, dat voor jou jarenlang als een beschermende laag heeft gefunctioneerd, vraag je je nu toch af of dit een ‘verkeerde strategie is en of het niet beter zou zijn te erkennen en te ventileren dat het niet altijd goed met je gaat’.

Jouw instelling en neiging om altijd maar te roepen dat het ‘fantastisch’ met je gaat, kan ik zeer goed begrijpen. Wel zou het je misschien ook eens goed doen je hart te luchten, anderen naar jou te laten luisteren, hen jou te laten helpen. Jouw vertrouwelingen en geliefden zullen niets liever willen dan dat. Mocht ook jij je daarbij goed voelen, neem dan de tijd om je binnenkant langzamerhand te openen voor diegenen die jij vertrouwt, die jou welwillend gezind zijn, die jou erkennen en serieus nemen. Dit alles in een veilige omgeving en bij empatisch ingestelde familie/vrienden. Uiteraard kun je er ook altijd voor kiezen jouw gevoelens niet in je eigen kring te bespreken maar met een professionele deskundige.

Belangrijk is dat welke stap jij ook zet, jij je er nu en in de toekomst goed bij voelt. Al zal dat in het begin misschien best wel wennen zijn. Maar wie weet, gaat het dan over een tijd echt wel ‘altijd’ fantastisch met je. Daar gaan ‘we’ aan werken, nietwaar?! Ellen, succes en nog vele gelukkige en ‘moe-loze’ jaren gewenst!

Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg